Dag 4: Op pad

Vandaag begon goed. Om 08:14 werd ik wakker, 1 minuut voordat m'n wekker ging. Lekker een nachtje doorgeslapen. Denk dat ik in het ritme begin te komen. Om half 9 stond het ontbijt klaar. Noedels met wat restjes van gisteren en een paar nieuwe gerechten. Het hete eten went snel, dat is erg fijn. Daarna het veld in. Ik hield m'n camera, kijker en tas op en merkte dat de zon al aardig door kwam. Het was gelukkig niet meer zo koud als gisteren. Wel nog steeds een stevig windje.

Er is maar één weg die door het natuurreservaat loopt, dat is ook de weg waar de bus op rijdt. Vanwege parasieten die in het water leven, is het ons sterk afgeraden om van die hoofdweg af te gaan. Enkel met kaplaarzen en handschoenen aan is het goed. Zelfs het water wat op de bladeren ligt, kan geïnfecteerd zijn. De parasiet gaat via de huid naar binnen en verspreid zich vanuit de lever. Xiaoying vertelde dat bijna de alle lokale mensen van dit dorp besmet zijn. Het kan opzich geen kwaad, maar je moet wel iedere 2 jaar medicatie nemen. Robin en ik wisten het wel: op de hoofdweg blijven. Het enige gevaar wat daar is, zijn de auto's, bussen en vrachtwagens die voorbij komen. Dit zijn er gelukkig niet heel veel. Achter elkaar lopen en het verkeer tegemoet lopen.

Xiaoying en haar man gingen op de elektrische motorfiets om te kijken of er verder weg misschien Japanse grasvogels zaten. Robin en ik gingen lopen. Helaas hebben wij er de hele ochtend geen gezien. Wel andere bekende en onbekende vogelsoorten. Het is een prachtig gebied, met ontzettend veel vogelsoorten. Veel bekenden zoals de weidevogels en blauwe reigers. Ik hoop nog de ijsvogel en de bonte ijsvogel te spotten, die ook in dit gebied voor blijken te komen.

Om half 1 waren we terug, gelukkig nog niet te laat voor lunch. Xiaoying en haar man kwamen iets na ons aan. En gelukkig, zij hadden 1 van onze vogels gespot!! Goed nieuws. Na de lunch terug om te kijken of er daar meer zitten. Tijdens de lunch liet kokkin Anti ons drie vissen zien die ze vanavond voor het avondeten zal bereiden. Ze hadden deze vissen gevangen in het Poyang meer waar het natuurreservaat aan grenst. Het is het grootste zoetwater meer van China. Tijdens de ochtend wandeling hadden we hier slechts een deel van gezien, omdat het water nu nog laag staat, ligt het water nog tussen kleine losse moeras gebiedjes. De baas van het natuurreservaat vertelde dat wanneer het wekenlang regent, het waterpijl zo stijgt dat de weg niet meer bereikbaar is. Ze moeten dan een boot meenemen om over te steken.

Na de lunch gingen we weer op pad. We spraken af bij de zesde lantaarnpaal links van de grote uitkijktoren (die neergezet is door de natuurorganisatie waar we nu verblijven). Daar had Xiaoying namelijk de vogel gespot. Na een paar tientallen meter gelopen te hebben, was het toch wel erg warm met al die laagjes aan. De zon scheen heerlijk en de wind was gaan liggen. De jassen gingen uit en de mauwen stroopten we op. We waren net een uur onderweg toen we ineens wat bekends hoorden. Hé dit is onze vogel!!! We herkenden de zang van de recordings die we van Xiaoying hadden gekregen voordat we naar China gingen. Deze recordings hadden studenten van haar gemaakt in 2009 en 2010 voor haar onderzoek. We hoorden er twee. Ze leken met elkaar te communiceren. We zochten ze op. Ze zaten achter een heuveltje. Daar kwam een prachtig rietveld te voorschijn met zowel laag groen als droog geel riet. Het ideale habitat van de marsh grassbird volgens Xiaoying. We hoorden er steeds meer. Ook was de vlucht duidelijk te zien. Omhoog en omlaag terwijl ze het warble gedeelte zongen. Wat was dit gaaf! Hier zijn we voor naar China gekomen en zijn we de afgelopen 3 weken druk mee geweest.

In verte was nog wat moois te zien: een paartje witte kraanvogels. Heel mooi om te zien. Xiaoying en haar man kwamen net aanrijden, zij waren na ons weggegaan. Ook zij waren erg blij dat we nog een patch hadden gevonden en dit keer met meer vogels. Omdat we niet in het gebiedje konden komen vanwege water dat eromheen liep, zouden we morgen terugkomen met de kaplaarzen en handschoenen om hopelijk een doorweg te zoeken.

Bij de uitkijktoren is een driesplitsing, waarbij de hoofdweg afsplitst naar een ander dorpje. De weg moesten we hebben voor het individu die eerder gespot was. Xiaoying en haar man gingen de hoofdweg verder vervolgen om te zien of er daar meer zaten. Robin en ik waren net op weg of er stopten een auto naast ons. Het waren de baas en onderbaas van het gebied. We kregen een lift naar de 6e lantaarnpaal. Dat was wel even fijn! Hier speelden we de oude recordings van Xiaoying af om te zien of de vogel reageerde. Omdat de Japanse grasvogels erg territoriaal zijn, zullen ze meteen reageren op deze nagebootste indringer. En ja hoor, na 5 minuten lopen en afspelen kwam en reactie. Het mannetje ging flink te keer. Nu opzoek naar eventuele buren. Maar verder was er geen reactie in de stukken naast hem. Die was een einzelganger. Maar het was er een en dat was al hartstikke fijn.

Voor Robins onderzoek hebben we 20 individuen nodig en voor de mijne 40. Dit wordt nog een uitdaging. Wellicht dat we dezelfde individuen moeten gebruiken. Maar vanwege eventuele habituatie op (gewenning aan) de playbacks gaat de voorkeur hier niet naar uit.

Weer terug bij de uitkijktoren, kwamen we Xiaoying weer tegen. Ze had nog een patch gevonden!! Met wel meer dan 5 individuen. Toen we gingen kijken, kwam er net een grote roofvogel overvliegen. Ze wist de Engelse naam hiervan helaas niet, maar het was de predator van de grasvogel. Het was meteen stil, geen zang meer te horen.

Het was inmiddels al 4 uur en aangezien we nog een end terug moesten lopen, gingen wij vast vooruit. Onderweg oren en ogen open. En yes, naast de 9e lantaarnpaal hoorden we het bekende riedeltje weer! Daar zaten in ieder geval meer dan 3 individuen. Lastig om te komen aangezien er hier dieper water een scheiding vormde tussen ons en het rietgebied. Hopelijk vinden we hier morgen een oplossing voor.

Om half 6 kwamen we bij het onderzoekscentrum aan. Nog even een half uur met de benen omhoog. Die voelden we wel na een hele dag lopen. We waren erg blij met het feit dat we de grasvogel vandaag gespot hadden.

Om 18 uur stond er weer een hele rijsttafel voor ons klaar. Honger hadden we wel. Het was heerlijk. Hierna lekker in bed gekropen en wat gelezen. Ook de onbekende vogelsoorten waarvan ik de omschrijving had opgeschreven opgezocht.

Hier een lijstje van de vogels vandaag gespot:
- Langstaart klauwier (hier doet mijn neef Stef onderzoek naar!! Leuk om hem hier te spotten)
- 2 witte kraanvogels
- Kieviet
- Fan tailed warble (dit is een buursoort van de vogel die wij onderzoeken. Qua uiterlijk lijken ze erg op elkaar, maar de zang en vlucht is verschillend. Waar onze vogel op en neer gaat en de warble zingt, gaat de fan tailed warble in meerdere stapjes omhoog waarbij hij steeds een stukje zingt. Daarnaast wappert de grasvogel vaak met z'n vleugel op een neer, een gewoont die de fan taled warble niet kent)
- Huismussen
- Onbekende roofvogel
- Diverse ganzen in vlucht
- Light-vented bulbul (Chinese bulbul), hier doet Xiaoying ook onderzoek naar.
- 2 fazanten
- Oriantal magpie-robin

Helaas zijn een paar van de vogels die we gezien hebben moeilijk op te zoeken met een algemene beschrijving en weten we van sommigen alleen de Chinese naam. Ook zijn veel niet-Chinese websites moeilijk te bezoeken vanwege de censuur die op zulke websites is. Hopelijk vinden we snel een Engels Chinees vogelboekje of app op de telefoon. Het lijstje wordt vervolgd met hopelijk snel de vogels waarvan we de naam nog niet weten.

Met een gezicht dat nog nagloeit van de zon, duik ik lekker m'n bedje in. Morgen weer het veld in. Slaap lekker vanavond!