Dag 54: Eerste dag in Panjin

3 mei 2017 - Panjin, China

Na een onrustige nacht (ik moet altijd even wennen in een nieuwe omgeving), werd ik voor de wekker van 7 uur wakker. Het ontbijt is hier iedere dag rond half 8. We ontbeten met z'n vieren en Uncle. We aten gezouten, gebakken pinda's (in die volgorde, in Nanchang waren de pinda's altijd eerst gebakken en daarna gezout). Ook waren er twee gerechten van gisteren over die ernaast stonden. Er wordt hier niks weggegooid aan eten. De botresten, vet en rijst die over is wordt aan de honden gevoerd.

Na het ontbijten gingen we met Xiaoying de omgeving verkennen. Ze vertelde dat er twee wegen zijn die we goed kunnen aflopen. Het veldstation ligt aan een snelweg, dus om er te komen, moesten we een stuk op de vluchtstrook lopen (niet heel fijn als je het mij vraagt). Het waaide al ontzettend hard, maar als er ook nog eens een vrachtwagen met 80 km/uur langs kwam rijden, moest ik even tegen de vangrail aanstaan om de wind op te vangen. Voor de eerste weg moeten we linksaf de snelweg op en na een paar tientallen meters weer links. Voor de andere, rechtsaf de snelweg op en na een aantal meter weer rechts. De twee wegen met potentiële habitats voor onze grasvogels liggen dus parallel aan de oprit van het onderzoekscentrum. 

Beide wegen waren onverharde zandwegen met aan beide kanten rietvelden. Naast deze rietvelden waren er ook jaknikkers van de oliemaatschappijen en de kunstmatig aangelegde rietvelden aanwezig. Het bijzondere aan dit laatste is dat ze hiervoor zout water gebruiken (uit de zee) in plaats van het zoete water dat in de rest van de omgeving aanwezig is. Het zal een grote impact hebben op het hele ecosysteem hier, inclusief op onze grasvogel. Wel interessant om te zien hoe economie en natuur hier samen proberen werken. Omdat de oliemaatschappijen hier eerder waren dan het natuurreservaat, is het geen optie om zo maar de jaknikkers stop te zetten en weg te halen. Er zijn afspraken tussen beide partijen gemaakt. 

Onderweg kwamen we diverse vogelsoorten tegen. Ik ben nog aan het kijken of ik kan achterhalen welke soorten het precies waren. Dit is het lijstje tot nu toe:

  • Aziatische Roodborsttapuit (Saxicola maurus maurus)
  • Grote Karekiet (Acrocephalus arundinaceus)
  • Diverse roofvogels, rijgers en weidvogels (die ik nog moet opzoeken)

De Heudes Diksnavelmees (Paradoxornis heudei) blijkt hier veel voor te komen en hoop ik zeker nog te zien! Echt een prachtige vogel.

Toen we terug kwamen, was het al snel tijd voor lunch. We ontmoette eerst nog de hoofdleider van het station en hij introduceerde het natuurgebied aan ons, dat in 1988 ontstaan is. Op de wand in de conferentiekamer, waar we nu voor het eerst zaten, waren diverse insecten opgespeld in vierkante lijsten. Ze waren op soort en kleur gesorteerd en vooral de vlinders vond ik mooi om te zien. Dat had hij allemaal zelf gedaan. 

We hadden lunch met veel mensen en deze keer niet aan de tafel naast de keuken, maar een speciale kamer met een ronde draaitafel en een doorgeefluik, waardoor de net klaargemaakte gerechten in werden doorgegeven. De hele tafel stond vol. Er waren veel groente gerechten, maar ook soja en vis. Het leek op het eten in Nanchang, alleen de rode pepers ontbraken. Verder smaakte ook de rijst anders en plakte deze meer. Panjin staat bekend om haar rijst, vertelde Xiaoying.

Na de lunch gingen we allebei verder met analyseren. Maar voordat ik naar boven wilde lopen (de kamers zijn namelijk op de eerste verdieping), spotte ik in mijn ooghoek een vogel. Het was de Hop (Upupa epops). Omdat er grote lichten net onder het dak hangen om de buitenkant van het gebouw te verlichten, vliegen hier 's avonds en 's avonds insecten in die soms dood naar beneden vallen. De Hop is hier blijkbaar achter en komt de insecten iedere dag ophalen om naar zijn jongen te brengen. Het is een grappige vogel, die ontzettend snel kan lopen. 

De middag vloog voorbij en nadat ik nog even had gedoucht ('s ochtend en 's avonds is het spitsuur in de enige douche hier). Omdat de douche op een boiler werkt, moet je een half uur wachten op warm water als deze leeg is. Het leek mij dus het handigste om 's middags te douchen. Rond half 6 liepen we naar de binnenplaats, maar het eten was nog niet klaar. De goudkleurige en speelse hond, Koffie (hij heeft een prachtige, maar moeilijke Chinese naam, die erg of koffie lijkt, vandaar dat ik hem even zo noem), mocht uit zijn hok en speelde met ons. De zieke herder Bonsai zag er al een stuk beter uit dan gisteren gelukkig. 

Het is wel een goede manier om mijn Chinese uitspraak te oefenen. Als de honden niet reageren, doe ik het fout. Maar als de oren gespitst worden en als ik reactie krijg, dan heb ik het goed uitgesproken. 

Het avondeten smaakte heerlijk, want ik had inmiddels wel trek gekregen. De gezouten en gebakken pinda's stonden er weer. Daarnaast weer diverse gerechten en natuurlijk rijst. Het smaakte goed en ik ben erg blij met de drie warme maaltijden per dag (in Beijing namen we lunch meestal mee, dat bestond uit kleffe, zoete broodjes). Na het avondeten ben ik nog even bezig geweest met het analyseren, maar inmiddels is het bedtijd. Morgen en overmorgen krijgen we helaas regen, maar kunnen we hopelijk nog wel even het veld in. Daarna krijgen we weer prachtig en warm weer (waarschijnlijk wel met de harde wind die hier blijkbaar altijd aanwezig is). Fijne middag en tot gauw!

PS: De foto's van de Ming Tombes (van eergisteren) staan er nu ook op. Die moest ik nog even uitzoeken, omdat het er weer zoveel waren :)

Foto’s

2 Reacties

  1. Trijnie:
    3 mei 2017
    Hoi Sophie. Je bent niet de enige die altijd even moet wennen. Heb ik ook last van. Dat is wel eens vervelend als je zoveel trekt. Maar ja als je wat wilt, dan... Wel een heel andere wereld waar je nu bent. En dan die harde wind. Wordt je daas(en moe) van, zoals Gerard altijd zegt als we op stap zijn. Hoop dat het weer de komende 2 dagen meevalt. En dan op naar het betere weer. Werkze en groetjes uut MM
  2. Ingrid:
    3 mei 2017
    Oef, klinkt als een grote overgang! Die harde wind en slechter weer. Logisch dat je weer even moet wennen. Je hebt ook een hele reis gemaakt, dan moet je weer even landen. En dan zo'n snelweg die je over moet om bij jullie gebied te komen, niet fijn. Maar het zandpad zal dan wel weer rustig zijn, maar geen trillers en warbels gehoord dus. Misschien dat ze het slechtere weer afwachten, of wachten tot de wind gaat liggen. Fijn dat de herder er weer wat beter aan toe is. Hopelijk wen je snel aan de nieuwe omgeving en kunnen jullie snel aan het werk. Mooie foto's weer van de tombes en prachtige putdeksels, wat een kunstwerkjes. Succes.