Dag 52: Ming Tombes

Vannacht helaas onrustig geslapen vanwege hoofdpijn, die vanmorgen nog aanwezig was. Even wat langer blijven liggen en om half 9 rustig ontbeten. Het was druk om die tijd bij het ontbijt en we mochten bij Buddha ontbijten. Naast een gigantische Buddha stond een tafeltje voor twee. Buddha wordt wel verwend hier door de gasten en medewerkers. Iedere dag liggen de schalen voor hem vol met vers fruit en vandaag lag er zelfs een hele rol koekjes. Hij is al aardig aan de zware kant, dus misschien moet hij de koekjes deze keer maar laten staan.

We liepen na het ontbijt nog even langs de balie omdat we morgen heel vroeg, om 5 uur, richting het treinstation moeten vertrekken. Gelukkig is de balie 24 uur open en kunnen we altijd uitchecken. Vanwege de feestdagen is alleen, zoals we gisteren al hebben gemerkt, het metrostation bij ons dicht. We moeten dus even kijken of we een taxi nemen of weer naar het volgende station lopen. We hebben nu maar 1 koffer, dus opzich is dat ook te doen.

Omdat we ook vandaag de metro moesten nemen naar de Ming tombes, moesten we weer een station verder lopen. Voor de afwisseling leek het me wel leuk om de andere kant op de lopen. We liepen een stuk door de hoofdstraat achter het hotel en slagen een zijweg in. Het was al erg druk op straat. In deze zijstraat waren ontzettend veel vissen te zien in de lantaarnpalen, op de putdeksels en vlaggen. Ik kon niet zo snel ontdekken waarom, maar aan het begin van deze straat stond een grote ronde poort met twee vissen erop en Chinees ertussen. Wellicht dat het hierop staat.

We staken een drukke weg over en verlieten het winkel en restaurant gebied. We kwamen in een soort van park, dat aan een prachtig stroompje lag. Dit water was een lange tijd terug gegraven om de bewoners van water te voorzien. Het was prachtig, overal stonden de mooiste kleuren bloemen. Er was geen stukje aarde ertussen te zien, zo dicht stonden de bloemen op elkaar. Rozen, klaprozen en zelfs viooltjes waren in allerlei kleuren en variaties te bewonderen. Ook hier waren enorme putdeksels met vissen erop te zien. En het was even zoeken, maar ook in het water zwommen grote goudkleurige karpers.

Hier en daar waren er bruggetjes geplaatst om het water over te steken. Ook waren er stenen in het water gelegd om een stroompje te creëren. Het viel me op dat op elke hoek een politie agent stond. Dat zie ik hier sowieso erg veel. Vandaag leken er meer politie agenten ingezet te zijn, dat zal vanwege de feestdag denk ik zijn. Het was ook erg druk op straat. Grote groepen families en vrienden hebben we voorbij zien komen. De meeste mensen zijn vrij en het is weer prachtig weer.

Daarna nog een stuk langs de grote drukke weg en na 10 minuten kwamen we bij het metro station. Hier stapten we op lijn 5 om vervolgens over te stappen op de speciale lijn naar de Ming tombes. Gelukkig is het niet zo druk in deze metro en kan ik even zitten om mijn blog van de ochtend te schrijven.

Vanavond moeten we nog even aan de slag voor een opdracht voor het vak On Being a Scientist (OBAS). Dit vak is twee vrijdagen geleden begonnen en bestaat uit vier colleges. We missen er drie van de vier. Naast de colleges moeten we groepsopdrachten maken en voor dinsdag inleveren. We zitten in een groepje met de enige andere Bachelor studenten die voor hun onderzoeksproject naar het buitenland (Zuid-Afrika) zijn. Ook zit er en meisje in ons groepje die wel in NL is, maar de colleges niet kan bijwonen. Best lastig om op die manier groepsopdrachten te maken. Maar we hebben de weken verdeeld per land en deze week is China aan de beurt.

We stapten uit bij het Ming Thombes station. Dat laatste stuk met de metro was ruim een half uur. Gelijk was aan alles duidelijk dat we niet meer in het drukke stadscentrum waren. Geen hoge gebouwen meer en heel weinig mensen. Er zou een shuttle bus heen en weer moeten rijden, maar die was nergens te bekennen. Een vader en zoon, die nauwelijk Engels spraken, maar toch doorhadden dat we ook naar de thombes gingen, gebaarde dat we met hen mee moesten lopen. Onderweg werden we constant door taxi chauffeurs benaderd, die ons natuurlijk graag naar de tombes reden. Maar het was heerlijk weer, dus we liepen.

Sacred Way
Het was ruim een half uur lopen naar de eerste bezienswaardigheid: the Sacred Way. Dit was een brede weg waar diverse standbeelden van dieren stonden. Links en rechts waren identiek aan elkaar. Iedere diersoort was twee keer achter elkaar sfgebeeld, van Zuid naar Noord eerst zittend en daarna staand (leeuw, xiezhi, kameel, olifant, qlin, paard). Daarna kwamen diverse standbeelden van generalen en officieren, van lagere stand naar de hoogste. Ik vond het prachtige standbeelden.

Dong ling
We hadden bij de tourist informatie al even gevraagd over hoe we het beste naar de thombes konden gaan. Ze liggen namelijk heel ver uit elkaar. Ding ling is de meest bekende en meest bezochte tombe. Het bijzondere aan deze tombe is dat het 27 meter onder de grond ligt. We besloten hier naartoe te gaan. We moesten op een bus stappen, nummer 314. Maar dat was even zoeken. De vrouw die ijs water verkocht wees ons de weg. We vroegen bij de bushalte welke bus naar Dong lingerie ging, gelukkig stonden we al aan de goede kant. Alles was helaas in het Chinees. Er kwam een touristenbus aan en de man vroeg of we mee konden, voor 2 yuan mocht dat.

Na ruim 5 minuten kwamen we bij de tombe aan. Een onwijs grote entree, waar we tickets haalden en even een plaspauze hielden. De entree was erg mooi, nadat we de eerste poort doorwaren, kwamen we aan bij grote binnenplaats met ontzettend veel bomen. Hiertussen stonden de leukste zitplekjes met tafel: 4 zittende olifantjes met een ronde tafel ertussenin met wederom 4 olifanten die met hun slurf omhoog bliezen. Uiteraard moest dat even op de foto.

Daarna liepen we richting het ondergrondse paleis. Maar eerst nog even een halve ronde over de buitenste ring gelopen. Die was verhoogd en had prachtig uitzicht over de bergen. Alle tombes liggen namelijk aan de voet van de bergen.

We moesten heel wat trappen naar beneden. Waarna we uiteindelijk uitkwamen bij de hoofd kamer. Daar stond in het midden 1 grote rode kist met daarnaast 2 kleinere. In de middelste lag keizer Wanli met aan zijn zijde beide vrouwelijke keizers Xiaoying en Xiaoduan. Iedereen gooide geld op de tombes en er had zich al heel wat kapitaal verzameld. Het mooie aan de tombe vond ik de poorten die zelfs onder de grond gemaakt waren, ze waren volledig van steen. Ook de gigantische stenen deuren vond ik indrukwekkend. Zelfs de leeuwenkop bij de hendel was uit steen gehouwen.

Naast nog een kamer en een aantal tronen, zat het ondergronden deel erop. De uitgang kwam uit bij een overdekte gedenksteen (tablet). We waren er al twee eerder tegengekomen, maar die werden gedragen door een standbeeld van een mix tussen een schildpad en een draak.

We liepen terug door de binnenplaats met vele oude bomen. Veel bomen werden net als in het Zomer Paleis ondersteund met pilaren. In dit geval waren het namaakstammen, waarbij de schors in het kunststof was verwerkt. Het is me eerder opgevallen dat ze in China ook kunststof schors op de oude bomen plakken die deels hun schors verloren zijn. Het lijkt net echt, maar als je beter kijkt, kun je de scheiding zien lopen. Het is erg merkwaardig.

We gingen nog twee galerijen in die aan beide zijkanten van de binnenplaats stonden. Daar werden kledingstukken, schatten, sieraden en andere spullen die in de tombes gevonden waren, tentoongesteld.

We liepen terug naar de bus en moesten weer zijn 314 hebben, maar nu richting het metro station. In de verte zagen we een bus staan, het was ons nummer. Rennen! We waren gelukkig nog op tijd, deden 2 yuan in het geld bakje naast de chauffeur en gingen achterin staan. Het was vrij verwarrend en duurde even voordat we doorhadden dat de haltes die op het digitale scherm werden aangegeven niet overeenstemde met de haltes die we passeerden. Gelukkig konden we steeds kijken waar we waren op de halte zelf. Na ongeveer een half uur waren we bij het metro station Changping Dongguan. Dit was twee stations dichterbij huis dan het station waar we vanmorgen uitgestapt waren.

Het was druk in de metro maar na een paar haltes hadden we een zitplek. Gauw weer even verder met m'n blog. En nu zijn we alweer twee keer overgestapt en zijn we over een stuk of 8 haltes, 1 halte verwijderd van ons thuis station. Die is nog steeds gesloten, dus we zullen het laatste stuk weer lopen.

We kwamen een pharmacy en eindelijk een supermarktje tegen waar ze zonnebrand verkochten (hier was ik al lange tijd opzoek naar, omdat mijn mini flesje zo goed als op is). In Panjin zullen we, als de vogels arriveren, weer lange dagen in het veld staan en de zon schijnt daar al hevig. Zonnebrand is moeilijk te vinden, misschien doordat ze altijd bedekt zijn, dat smeren niet nodig is. Het was ook ontzettend duur. Maar wel nodig. Bij de pharmacy kocht ik iets wat op paracetamol leek, ik wees naar m'n hoofd en had paracetamol vertaald naar het Chinees. Ze leek me te begrijpen en kwam al snel met een doosje aanlopen. Vanmorgen had ik namelijk m'n laatste twee paracetamol gebruikt.

We liepen terug en gingen naar het supermarktje om te hoek, daar kochten we ontbijt en lunch voor morgen voor onderweg. Daarna aten we voor de laatste keer bij het lekkere restaurantje. Zoals iedere avond zat het zo goed als vol. We hadden veel foto's gehad en hadden wel trek in iets anders. We hadden "noedels" vertaald en ze begreep het. Ze kwam aan met twee verschillende gerechten noedels. Een met rundvlees, de ander met tomaat en ei. Het was heerlijk. We bestelden er ook nog ons favoriete gerecht (compound chicken) bij, dat bestaan uit kip, komkommer, pinda's, rode en groene pepers en prei. Het was op smaak gebracht met een rooskleurige saus.

Het stel dat het restaurantje runt (en erboven woont) is elke dag blij om ons terug te zien. We kunnen slechts een paar woorden uitwisselen in het Chinees, maar daar blijft het bij. Maar dat is niet erg, de glimlachen en vele xie xie zeggen genoeg.

En toen was het tijd om in te pakken. Alle overgebleven spullen (en inmiddels weer heel wat bijgekomen souvenirs) moesten in 1 koffer en twee rugtassen. Hopen dat het past! Maar dat hou ik nog even spannend. Fijne middag en tot morgen vanuit het veldstation in Panjin!!