Dag 49: Grote Muur

Vanmorgen werd ik weer voor de wekker ging wakker. Iets voor half 7. Aangekleed en klaargemaakt. Dat was zo gebeurd want alleen een topje en kort broekje aan, het wordt vandaag 30 graden. Tijdens het ontbijt kreeg ik nog wat filmpje van Itzel, die nog wakker was. We spraken elkaar even en ik ben erg blij dat ze zich zo vermaakt met Peertje. Het ontbijt in het hotel is prima, iedere dag een aantal groente- en vlees gerechten, twee soorten rijstsoep, gekookte eitjes en gebakken deegreepjes. We ontbeten flink.

De heenreis naar de Grote Muur wordt een opgave. Eerst overstappen in de metro en vervolgens nog op twee bussen. Op dit moment zit ik in de metro, het is erg druk. Op deze manier red ik het om iedere dag m'n blog te schrijven.

Om kwart over 8 stapten we uit het metrostation. We moesten nu op zoek naar de eerste bus. Die zou ons 180 km richting de Jinshanling Grote Muur rijden. Na bijna alle busstations af te zijn geweest, kwamen we uiteindelijk bij een touristenbus station uit. Maar toen we de bestemming in het Chinees lieten zien, werden we ergens anders heen gewezen. 100 meter verderop was nog een busstation. Hiervoor werden we meteen benaderd door een opdringerige taxi chauffeur. Hij zei dat er 's ochtend om 8 uur maar 1 bus heen gaat. Dit is ook zo, maar geldt alleen voor de touristenbus. We hadden de informatie gekregen om met de openbare bus te gaan. Uiteindelijk vonden we het goede station en stond er een rij van 4 grote bussen klaar om de mensen die zich al in de rij hadden verzameld, te vervoeren. De rij liep zo door en we vonden een mooi plekje in de bus. Het kostte maar 36 yuan per persoon. Dit is tegenstelling tot de 50 yuan die de taxi chauffeur per persoon vroeg.

En nu zitten we in de bus, met airconditioning! Nog ruim een uur rijden en dan stappen we over op een gratis shuttle bus die de laatste 5 km naar de Muur rijdt. Ben benieuwd!

De drukke stad maakte langzaam plaats voor het platteland en hoge bergen. De bus ging diverse tunnels in die door de bergen heen gegraven waren.

Jinshanling Grote Muur is gebouwd in de periode 1567-1582. Dit deel van de Muur staat bekend vanwege een brede uitkijk, wachterstorens, uniek landschap, elegante architectuur en compleet militair verdedigingssysteem (even uit de folder overgenomen). De Muur beslaat zo een 10.5 km, inclusief 5 poorten, 67 wachterstorens en 3 uitkijktorens.

En daar in de verte zagen we hem al liggen. Prachtig glooiend over de bergen. De bus stopte en dit was ook onze stop. Een grote parkeerplaats naast een benzine station. De grote touristen bussen gingen af en aan. We werden alweer door opdringerige taxi chauffeurs benaderd. Maar er zou om 11 uur een gratis shuttle bus gaan. Het is nu 2 voor 11, dus we wachten nog maar even af.

Intussen hadden zich ook 2 Duitsers en 5 Canadezen touristen bij ons gevoegd. Het was al 11:20 en nog steeds geen shuttle bus. En uiteindelijk kreeg de opdringerige taxi chauffeur zijn zin, we gingen in twee van busjes mee. Uiteindelijk is 10 yuan per persoon ook niks. En dit leidde uiteindelijk tot een prachtig avontuur. Hij zette ons namelijk af bij de Oost Ingang. Dit was een soort van achter ingang die heel onbekend was. Vanaf hier konden we naar boven lopen naar de Grote Muur. Het was nog een hele klim. Het was ruim 30 graden en omdat er weinig plekjes in de schaduw waren, was het erg zwaar.

Na ruim een half uur klimmen, waren we er! Het was prachtig!! En vooral na zo een klim, was het zo fijn om boven te zijn. Wat een uitzicht! We moesten nu ruim 2 uur lopen naar de West Uitgang en dat moest voor 3 uur gebeuren, omdat dan de laatste shuttle bus naar het benzine station vertrekt. Maar we hadden tijd genoeg. Mocht het toch krap worden, konden we halverwege altijd de kabelbaan nog naar beneden nemen.

Het was echt klauteren, want de Muur loopt niet recht naar voren. Op en neer gingen we. Het was een avontuurlijke wandeling, zo lagen er veel stenen op de trappen los. En soms waren er hele stijle vlakke paden naar beneden of juist naar boven, ik ben hele stukken naar beneden gegleden. Een meisje van de Canadezen vond het maar niks, vooral niet als de muren links en rechts weg waren gevallen. Op de vlakke stukken ging ze op haar handen en voeten naar beneden (met haar achterwerk maar beneden, dus niet zoals een hond). Ik kan me voorstellen dat dat stabieler aanvoelt, maar het leek me een hele opgave!

Om de zoveel meter was er steeds een klein torentje, daarin werd drinken, eten en souvenirs verkocht. Wat me helemaal verbaasde, was dat je op sommige plekken zelf wifi had! Even snel een selfie naar m'n ouders gestuurd. Een vrouw die shirts en andere souvenirs verkocht, liep al vanaf het begin met ons mee. Ze vertelde dat ze dit al 20 jaar deed, souvenirs verkopen op de Grote Muur. Wat moet die vrouw fit zijn! Ze wist precies hoe we sommige moeilijke stukken af moesten komen en vooral voor het bange Canadese meisje, was ze erg liep. De stijle paden gingen ze hand en hand af.

Ze was daarnaast ook onze eigen watervoorziening, want ze droeg een koeltas met drinken bij zich. Ik heb geloof ik wel 2 liter gedronken. Het was erg nodig. Wat was het warm!

Wat me opviel was dat het onwijs rustig was. Af en toe kwamen we een groep touristen tegen, maar dat kwam in totaal maar zo een 8 keer voor. Dit kwam waarschijnlijk omdat we op zo een onbekend stuk waren afgezet. De natuur en de uitzichten rondom de Muur waren ook prachtig. Jinshanling Grote Muur is zeker een aanrader voor diegene die Beijing een keer gaan bezoeken (Trijnie en Gerard)!

Om kwart over 2 kwamen we aan bij de West Uitgang, we moesten alleen nog naar beneden lopen. Dit was gelukkig, in tegenstelling tot de klim omhoog, zo gebeurd. Om half 3 lagen we allemaal op de stenen uit te puffen. Ik denk dat iedereen even in slaap was gevallen. Om 3 uur zou de laatste shuttle bus naar het benzine station gaan. En ja hoor, deze keer kwam de shuttle bus wel netjes op tijd aanrijden. We paste er precies allemaal in, met nog 5 andere touristen. We hoefde alleen de tickets voor de Chinese Muur te laten zien.

We moesten een groot stuk over een weg die opgebroken was, maar van afremmen was geen spraken. Ik was blij dat een gordel had gevonden. We gingen allemaal op en neer en van links naar rechts. Ik had nog zoutjes bij me en knabbelde erop, als ik iets eet, wordt ik minder snel wagenziekte. Het hielp, ik ben gelukkig niet wagenziek geworden. Ik kan me niet voorstellen dat de auto en met name de wielen en banden heel blijven. Maar ze rijden met dit busje iedere dag meerder malen op en neer, dus het zal wel goed zijn.

Op de parkeerplaats naar het benzine station kochten we nog wat drinken en eten. De bus naar Beijing zou pas over 40 minuten vertrekken. Ik schreef m'n blog verder en genoot optimaal van een Snicker en een Cola, ik kon de suikers wel even gebruiken.

Na 40 minuten werden we geroepen door de ticket mevrouw voor de bus terug. De bus was er bijna en we moesten vast klaar gaan staan. Het was weer duwen en trekken in de rij. We betaalde 32 yuan, net zoals op de heenweg en dat voor zo een afstand (180 km).

Om iets voor 18 uur kwamen we en werden we afgezet bij het metrostation waar we vanmorgen waren uitgestapt. We namen afscheid van onze mede Muur bezoekers en gingen weer richting ons hotel.

Toen we terug liepen richting het hotel, sprak een Chinees jongetje van een jaar of 8 ons aan. Hij had huiswerk gekregen om in het Engels aan touristen te vragen of ze de Grote Muur al hadden bezocht en vroeg of hij ons daar wat over mocht vragen. Daarna had hij een handtekening nodig en nam zijn vader een foto van ons met het jongetje. Zijn Engels was heel goed!

We hadden weer gegeten bij het restaurantje in het zijstraatje en kozen vandaag twee andere foto's aan de muur. Het smaakte wederom heerlijk en was maar 1/3 van de prijs in de hoofdstraat. De eigenaren zijn ontzettend lief en vonden het leuk ons weer terug te zien.

Daarna barstte het buiten los. De vakantie is echt begonnen. 1 mei (arbeidsdag) is hier een belangrijke feestdag en iedereen trekt naar huis of steden om vakantie te vieren. Dus ook naar Beijing en de prachtige winkelstraat bij ons om de hoek. Ik heb m'n ogen uitgekeken naar de mooiste zijde stoffen, schilderijen en andere dingen die graag mee naar huis zou willen nemen, maar helaas vrij prijzig zijn.

En nu lekker slapen en wachten op de spierpijn, die morgen wel aanwezig zal zijn gok ik zo. Maar we lopen morgen weer lekker verder, het Zomer Paleis en de Hemel Tempel staan op het programma. Vandaag vertrekken we al over precies 2 weken naar huis, wat vliegt de tijd. Maar eerst lekker slapen, morgen weer genoeg te doen. Fijne middag!