Dag 31: Administratie & Kantine

Vanmorgen lekker lang in bed blijven liggen om nog wat uit te rusten. We hadden vandaag alleen om 13:40 uur een afspraak met Aaron en Lilly om alle administratieve zaken te regelen, zoals de wifi op onze kamer, pas om het studentenhuis in te komen en pas om geld op te zetten om in de kantine te eten.

We gingen rond 11 uur naar Xiaoying haar kantoor (op de 6e verdieping van het Wildlife College gebouw) en bespraken nog wat zaken voor het onderzoek (terwijl we natuurlijk weer genoten van de Chinese thee). Om 12 uur nam Aaron ons mee naar de kantine waar de meeste studenten hun drie maaltijden per dag nuttigen. Het is heel goedkoop en gezond. Je hebt hier wel een studentenpas voor nodig waar je geld op moet zetten. Wij hadden tijdens de barbecue de pas van de gepensioneerde professor Feng Li gekregen, omdat hij er geen gebruikt meer van maakt. We moesten er alleen nog wel geld opzetten, maar dat zouden we na de lunch doen. Aaron betaalde met zijn pas voor ons en wij gaven het hem contant.

De eethal is gigantisch: 3 grote verdiepingen! Het deed me denken aan de Amerikaanse schoolkantines die ik wel eens in films heb gezien. Om half 12 is het drukste moment en zit elke verdieping bomvol. Wij waren er gelukkig 40 minuten later waardoor we een zitplaats hadden. Op de 1ste verdieping (begaande grond) wordt er altijd ontbeten, maar dit kun je ook als lunch kiezen (thee eieren, diverse pannenkoeken, broodjes etc). Wij gingen nu naar de 2e verdieping, waar lunch en diner wordt geserveerd. We kozen rijst en wat groente- en vleesgerechten. Dat was bij elkaar maar 13 yuan.

Na lunch hadden we nog een uur voordat we de passen zouden regelen. Die besteedde ik aan mijn blog van afgelopen zondag. Daarna gingen we met Aaron en Lilly naar diverse gebouwen om onze inschrijvingen te regelen. We moesten de kamer vooraf betalen (500 yuan/maand) en zette geld op de pas van de professor om van te eten. Met deze pas kun je trouwens ook boodschappen doen op de campus, je hoeft hem alleen maar te scannen en het is eraf geschreven.

Het was veel gedoe, we moesten van gebouw naar gebouw en werden door iedereen heen en weer gestuurd. Maar om 16 uur was het allemaal gelukt en hadden we ook allebei een pas om het studentengebouw binnen te komen. Dat was wel handig, omdat we nu steeds Antie moesten roepen om het gebouw in en uit te komen. Antie noemen ze trouwens iedereen die zorg draagt voor anderen (bijvoorbeeld met schoonmaken, koken, conciërge etc).

We boffen erg met de vijf Chinese studenten die ons met alles willen helpen, ze zijn zo vriendelijk allemaal. Aaron en Lilly gingen met de papieren naar ons studentenhuis en wij moesten met Xiaoying langs de hoge piefen van het Wildlife College om kennis te maken. In China is het erg onbeleefd om dit niet in de eerste dagen na aankomst te doen. We ontmoette twee hoofden van dit college die beiden veel in het veld werken. Ze houden zich bezig met het identificeren van tijgervachten en of deze legaal of illegaal verkregen zijn. Ook zoeken ze tijgers in het wild op om ze te identificeren en krijgt iedere tijger een eigen identiteit. Ze hebben een nauw samenwerkingsverband met organisaties als het WWF.

Beide heren hebben de chicste kantoren die ik tot nu toe heb gezien. Aan de muren hingen prachtige schilderijen en foto's van tijgers. Ook het meubilair was prachtig om te zien (en zat ook nog eens comfortabel). Het valt me wel steeds op dat alle meubels lager zijn dan we gewend zijn, omdat de Chinese mensen over het algemeen kleiner zijn.

Na deze ontmoetingen was het alweer 17 uur en tijd voor avondeten. Ze hadden allemaal nog een avondles van 18 tot 19:30 uur en moesten daarom wat vroeger eten dan normaal. Aaron zat nog vol van de lunch en samen met Lilly en Wang (vanaf nu Alisa, ze heeft ook een Engelse naam voor haarzelf opgezocht) gingen we naar de grote kantine. Weer naar de 2e verdieping. Het deed me deels denken aan een Chinees restaurant met een buffet, want ook hier stonden rijen met van die ijzeren bakken (ik denk wel 5x zo lang als die in een restaurant). Je kon echt van alles kiezen. Aan het einde van de rits met bakken stonden twee dames de boorden te wegen en op gewicht moest je afrekenen. ​Het losse bakje rijst is trouwens gratis en kun je ook zo vaak bijvullen als je wilt.

Lilly and Alisa lieten ons de broodkraam zien, waar je twee keer per dag vers brood kunt halen. Al het brood hier is zoet en doet me denken aan brioche. Het is erg lekker allemaal en doet me denken aan thuis. We kozen van alles wat en kochten dit alvast voor morgenochtend. Het is altijd erg druk bij de broodkraam en alles is snel uitverkocht, dus we grepen onze kans. Ik verheug me er nu al op.

Daarna gingen zij naar college en gingen wij terug naar onze kamer, waar we als het goed is nu wel wifi hebben. Nu lekker op tijd naar bed, want morgen gaat de wekker om 04:30, we gaan vogels spotten!!!