Dag 27&28: Dumplings & Laatste dag in Nanchang

Dag 27: Dumplings & Aubergines
Alweer een late avond gisteren, waardoor mijn blog even moest wachten. Gisterochtend heb ik goed kunnen uitrusten en heb ik veel gelezen. Na de lunch hebben we kopieën van alle opnames aan Fong gegeven. Alles wat hier aan onderzoek wordt gedaan is eigendom van dit veldstation en moet worden bewaard. Ook onze labjournaals werden pagina voor pagina gekopieerd. Ze waren inmiddels goed vol geschreven, dus dit was een hele klus.

Halverwege arriveerde begeleider Qian van de vier studentes. Hij sprak erg goed Engels en hij was geïnteresseerd in ons onderzoek. Ook kende hij Xiaoying en haar begeleider, die inmiddels met pensioen is. Qian is gespecialeerd in de migratie en habitattype van de Siberische witte kraanvogel. Hij woont zelf in Beijing en is daar professor aan de universiteit. Oorspronkelijk komt hij uit een provincie dat ten oosten van hier ligt.

Hierna was het tijd voor de dumplings! Ik had me hier erg op verheugd. Een dumpling is een traditioneel gerecht in met name Noord-China. Het zijn halve maan gevormde, deeg pasteitjes gevuld met diverse hartige vullingen (zoals ravioli eigenlijk). Het deeg werd met alleen water en bloem gemaakt, wat het meeste tijd kostte. Fong zat al op de grond te kneden toen we binnen kwamen om te helpen. Ik begon ook te kneden en ik denk dat ik dit wel ruim twee uur lang heb gedaan. Ik heb nog spierpijn in mijn handen en polsen. Iedereen kwam helpen en bemoeide zich ermee. Het deeg was telkens nog niet goed genoeg. Meer en meer bloem kwam erbij, maar dan werd het weer te droog en moest er weer water bij. Het was een ingewikkeld proces.

Yang stond in een gigantisch stuk vlees te hakken met hetzelfde grote mes dat we woensdag gebruikte om me te koken. Hij hakte het in kleine stukjes: gehakt. Dit was voor de vulling.

Om half 7 was het deeg goed gekeurd en begonnen we met het vullen van de dumplings en op nauwkeurige wijze werden ze dicht gevouwen. Dit moest je even een paar keer doen om het onder de knie te krijgen. Ik denk dat we er wel 80 hadden gemaakt en in delen gingen die in de elektrische rijstkoker om in het kokende water gaar te worden.

Om half 8 begonnen we met eten en naast de dumplings werd er een soyasaus met pepers en diverse kruiden geserveerd om ze in te dopen. Ze waren er glibberig en vrij groot, lastig om met stokjes te pakken te krijgen. Maar ik zag hoe de anderen het deden: die staken de stokjes er gewoon in, dit moest je alleen niet te diep doen, anders liep alle vulling eruit. Ze waren erg lekker en ik ga ze thuis ook zeker nog wel een keer maken. Dus voor wie wilt, Chinese thee en dumplings!

Antie had ook diverse bijgerechten bereid en Robin en ik vroegen of ze ons favoriete aubergine gerecht wilde klaarmaken, zodat wij die thuis ook kunnen maken. Ze moest lachen en ging aan de slag:
1. Grote laag olie in de wok en wachten tot het kookt
2. Ondertussen 2 aubergines in stukken snijden
3. Aubergine stukken in de kokende olie (pas op voor spetteren)
4. Wachten tot deze goudbruin worden
5. Ondertussen een 1/2 knoflook en 3 rode pepers fijnsnijden en toevoegen
6. Zodra de aubergine stukken goudbruin zijn, deze afgieten, zodat de olie eruit is
7. Kleingesneden stukjes varkensvlees in de pan en een 1/2 L water toevoegen om het te laten garen
8. Aubergines erbij en diverse kruiden en sauzen erbij: oester- en soyasaus & zout, kippoeder, witte peper
9. Wachten tot het water verdampt is > klaar!

Omdat het onze laatste avond was en we bezoek hadden van professor Qian, zaten we weer in de luxe kamer en gingen we aan de rijstewijn (ookwel egghole). Ik snap nog steeds niet waarom ze het wijn noemen, want het is nog sterker dan vodka, ik geloof tegen de 50%. Ik mocht gelukkig zelf inschenken en nam een klein bodempje en nam sipjes als we gingen proosten, zodat ik er niet te hard doorheen ging en weer moest bijschenken.

Er werd de hele avond op ons en een verspoedig vervolg van de reis geproost. Qian deed ook mee. Ook op hem en het kraanvogel onderzoek werd geproost. Iedereen genoot van de dumplings.

Na het eten werden we weer uitgenodigd door leider Sheng voor de thee. Samen met hem en de professor uit Beijing ging herhaalde het hele theeritueel zich weer. We hadden het over de Chinese cultuur, beide onderzoeken, beide universiteiten en de overeenkomsten en verschillen daartussen. Terwijl de rest nog bleef thee drinken, ging ik om 22 uur richting bed. Ik was erg moe en morgen een drukke dag voor de boeg.

Dag 28: Laatste dag in Nanchang, op naar Harbin!
Vanmorgen nog even de laatste dingetjes ingepakt en de koffer een aantal keren gewogen. Helaas mag er maar 20 kg mee en was het even passen en meten. Met alle zware dingen en apparatuur in de handbagage is het gelukt. Na het ontbijt hebben we een aantal groepsfoto's gemaakt. We zijn de eerste internationale studenten die hier in dit veldstation hebben verbleven en dat moest even vastgelegd worden.

Na de foto's, nodigde leider Sheng en Fong ons uit om met hen mee te gaan naar het dorp dat op het eiland tegenover de uitkijktoren ligt. Hobbel de bobbel over de weg, waar we heel wat keren overheen hebben gelopen. Na 10 minuutjes rijden waren we er. En wat een wereld van verschil was het. De huizen waren niet wit maar rood. Overal was een rode natuursteen in verwerkt: de weg, het voetpad, de plantenbakken en de huizen. Fong vertelde ons dat ze die uit de bergen op het eiland hebben gehakt. Zo plat als ons eiland was en rondom de weg ernaartoe, zo bergachtig was het hier. Het was alsof we in een soort tropisch regenwoud kwamen, want de diversiteit van de planten en bomen was gigantisch. Voor het eerst dat ik varens en klimplanten in China heb gezien. Doordat er veel steen uit de bodem en van de bergen is gehaald, zijn er op sommige plekken grote meren ontstaan. Het was sprookjesachtig.

De informatie boorden die we af en toe tegenkwamen, bevatte ook Engelse vertalingen. Er klopte niet veel van, maar de boodschap was wel duidelijk. Op het hoogste punt van één van de bergen stond een gedenk tempel.

Toen we terugliepen, kwamen er scholieren langs gelopen. We stonden meteen in de belangstelling en werden van alle kanten op de foto gezet.

Voor de lunch arriveerden we weer in het veldstation. We hadden nog even de tijd om de kamer schoon te maken, de bedden af te halen en de laatste dingen in te pakken.

Nog goed gevuld van de lunch, wachten we op Sheng en Fong. We zullen met hen meerijden naar Nanchang en ze zetten ons af op het vliegveld. Daar zijn we erg blij mee, want met drie verschillende bussen en een taxi was het ingewikkeld geworden.

En hierbij mijn laatste blog in het Nanji natuurreservaat van Nanchang. We vliegen om 19:30 uur lokale tijd en zullen rond 23 uur in Harbin arriveren. Daar worden we door Xiaoying opgehaald en is het nog ruim een half uur rijden naar de campus. Ik ben benieuwd waar we terecht zullen komen. Een heel fijn weekend alvast!