Dag 25: Mijn opnames zijn klaar!

Het waren hele intensieve dagen, maar dan heb je ook wat: mijn 40 opnames zitten erop en daarmee heb ik mijn gehele dataset en onderzoek compleet. De volgende stap is analyseren en daar statistiek op toepassen. Maar eerst twee dagen rust voor we vrijdag naar Harbin vliegen. We gaan dan eerst meer van China zien en zullen in de laatste twee weken pas weer veldwerk gaan doen, omdat de grasvogels dan pas zullen arriveren op de volgende locatie.

Na het ontbijt, waar ik weer een nieuwe Chinese studente ontmoette (die ook meedoet aan het onderzoek van Laura naar de kraanvogels), gingen Robin en ik weer naar de tweede locatie. We hadden gisteren een nieuw veld met grasvogels ontdekt, maar die lag wel afgelegen. Achter een dam, richting het Poyang meer. Het was vanaf het veldstation ruim anderhalf uur lopen. De playback experimenten verliepen weer soepel en tegen lunchtijd hadden we er al 4 opgenomen. Het brood was vorige week helaas al opgegaan tijdens de andere velddagen en we deden het vandaag met een paar gigantische appels en sinaasappels. 

Na de lunch hebben we vrij snel de andere 4 opnames kunnen maken, maar omdat er plotseling een harde wind op kwam zetten, moesten we er één over doen. Door de wind was er teveel ruis te horen op de opname. We wisten nog een veld met een aantal ongebruikte individuen en omdat dat achter een andere dam lag, zouden we hier geen last hebben van de wind. Hier hebben we ook een nieuwe vogelsoort gespot, de eerste gans (we hebben ze vooral in vlucht voorbij zien komen, maar geen van allen goed kunnen bekijken en kunnen determineren). Volgens mij is het de Zwaangans (Swan goose, Anser cygnoides​). Hij was helemaal alleen, wat ik contrasterend vond aan het beeld van de ganzen in NL, waar hele weilanden soms volstaan met groepen grazende ganzen.

Gelukt! Zo, ik ben klaar. Nu alleen nog 20 opnames verzamelen voor Robin in Panjin begin mei. Op de terugweg zag ik in de verte een zwart klein wezen aan komen vliegen. Ik dacht eerst dat het een vogeltje was, maar het was een gigantische vlinder. Ik had nog nooit zoiets gezien, hij was nog groter dan onze grasvogel! Het is de Pink Rose Swallowtail Butterfly (Pachliopta/Atrophaneuras kotzebuea). Geen idee waarom hij naar de roze roos is vernoemd, want hij is van de bovenkant volledig zwart (ter camouflage) en heeft een roodgekleurd lichaam. De achterkant van de vleugels zijn erg kenmerkend en hebben de vorm van een zwaluwstaart. Hij kwam snel voorbij vliegen, waardoor ik helaas geen foto heb kunnen maken. Ik was ook zo verbaasd en wilde er naar blijven kijken.

We kwamen weer precies op tijd terug voor het avondeten en er zat weer een nieuwe Chinese studente aan tafel. Het was leuk dat ze allemaal Engels konden. We hadden lekker gegeten (gerecht met aubergine, soya, tofu, eend, rundvlees en wildgras). We werden uitgenodigd om het spelletje "Spy" (Spion) met hen te spelen. Fong en de vier studentes legden ons het spel uit: iedere ronde is één iemand de verdeler, die schrijft dezelfde woorden (bijvoorbeeld reiger) en één afwijkend woord (bijvoorbeeld kraanvogel) op verschillende blaadjes, die vervolgens worden uitgedeeld aan de rest. Diegene die het afwijkende woord krijgt is de spion, maar dat weet niemand. Iedereen moet het woord omschrijven zonder het woord te noemen en het is dus de bedoeling dat de spion erachter komt dat hij/zij de spion is en een afwijkend woord heeft. Voor de anderen is het de bedoeling om erachter te komen wie de spion is. Omdat ze het lastig vinden om Engels te praten, was het omschrijven af en toe moeilijk voor ze. Maar ze hadden allemaal een vertaal app op hun telefoon en er werden continue woorden opgezocht. Tussendoor hadden we het over de Chinese cultuur. Het was gezellig.

Al sinds vannacht wordt er vlak achter het veldstation een luid muziekje afgespeeld. Het wordt iedere 5 seconden herhaald. Ze legden ons uit dat er vannacht iemand is overleden in het dorp en dat dit nu non-stop de komende drie dagen wordt afgespeeld (dag en nacht). Daarbij wordt ook veel vuurwerk afgestoken. ​

We kregen beiden een typisch Chinees drankje van Laura (de master studente die de leiding heeft over het onderzoek naar de Chinese kraanvogel en waar we eergisteren mee naar het dorp waren gelopen). Laura is haar Engelse naam en dat komt niet zo heel vaak voor, want de rest van de studentes hebben alleen een Chinese naam, die voor ons een stuk moeilijker te onthouden zijn. Robin kreeg een soort koude thee in een blikje en ik hele zoete melk in blik. Ze is erg lief voor ons en neemt altijd iets voor ons mee om te eten of te drinken. Ik hoop dat we morgen ook wat voor haar kunnen meenemen.

Het is hier al 23 uur en terwijl het muziekje doorklinkt, ga ik proberen te slapen. Fijne avond allemaal en tot morgen weer.