Dag 15: Goed nieuws en labjournaal gedoopt

Al een uur voor de wekker, die om 6 uur stond, werd ik wakker. Er was een vogel naast mijn raam luid aan het zingen. Ik heb hem opgenomen, maar hij zat in een volle boom, waardoor ik helaas niet kon zien welke soort het was. Hij had een prachtig deuntje. Nog even genoten van het laatste croissantje voor deze week, smaak: suiker en amandelen. Alle kledinglagen weer aan en om 6 uur gingen we de deur uit, in de hoop achtergebleven grasvogels te vinden in het onder water gelopen gebied van locatie 1. Het was nog een hele klus om er te komen, omdat er een diepe geul met water omheen liep. We moesten een flink stuk op de weg lopen, waarna we vervolgens een kleine doorgang vonden aan onze linkerhand. Er lagen wat hopen wortels die boven het water uitstaken, die konden we gebruiken als stapstenen om het water over te steken. Waar een paar dagen geleden nog kurkdroge aarde lag, was er nu een waterlaag ontstaan van meer dan 10 cm. Het ging net goed met onze kaplaarzen. We moesten niet te hard lopen, want dan creëerde we golven die te hoog kwamen. We bleven even staan en luisterden. En ja hoor, we hoorden ze weer. Een aantal individuen waren inderdaad achtergebleven. Dit was goed nieuws! 

We namen de ene na de andere zang van onze grasvogel op en voordat het tijd was voor het ontbijt hadden we er al twee opgenomen. Na het ontbijt meteen weer op pad, we hadden de smaak te pakken. Voor de lunch van 12 uur, zaten we al op een totaal van 5 voor vandaag. Het zonnetje brak door en het was meteen warm. Zoveel mogelijk was werd er buiten te drogen gehanden door Antie en Uncle. De kleindochter van Antie was er nog steeds en zwaaide iedere keer als wij langsliepen. 

Tijdens de lunch vroeg ik naar de vele auto's die we vanmorgen voorbij hadden zien rijden. Ze reden in hele rijen achter elkaar op de hoofdweg, richting het dorp. We dachten dat er misschien een feest zou zijn. Maar Fong vertelde dat er in het weekend altijd veel toeristen naar het gebied komen als uitstapje. Het was wel bijzonder hoe dat ik zijn werk ging, want niemand stapte uit. Iedereen reed 15/20 km/uur en maakte vanuit de auto foto's. Camera's met gigantische lenzen hingen uit de autoraampjes. Ook wij waren een attractie. Op een gegeven moment stapte er zelfs een paar meisjes uit om met ons op de foto te gaan. Fong vertelde dat er in november/oktober als het mooi weer in het weekend is, er wel 1000 tot 2000 mensen op deze plek afkomen. Bizar!

Na de lunch weer op pad geweest en nog eens 4 individuen kunnen opnemen, terwijl de zon heerlijk scheen. Iedere opname duurt in totaal 18,5 minuten waarin 2 maal een playback wordt afgespeeld door middel van de speaker. 

We gingen nog opzoek naar andere individuen om mijn onderzoek te starten, maar helaas waren alle andere grasvogels (die we eerder wel hadden gezien en genoteerd) verdwenen. We liepen naar de terratoria van individu 1 t/m 14, maar we konden niet verder. Het water was hier hoger dan onze kaplaarzen. Dit zal de reden zijn waarom deze vogels al weg zijn en de andere (waar het water nog niet zo hoog is) nog zijn gebleven. Omdat we ook weer een aantal nieuwe individuen hadden gezien, zou het natuurlijk ook kunnen dat de vogels van het hoge water naar habitat met lager water zijn gevlogen. Omdat de grasvogels (nog) niet individueel gemarkeerd zijn, is dit niet met zekerheid te zeggen.

Tijdens het lopen zag ik een prachtige libelle zitten. Terwijl ik een foto probeerde te maken, hoorde ik wat vallen. Oh jeej... Wat was dat? Het labjournaal van Robin. PLONS. Ik had die onbewust onder mijn arm gestoken (veel te gefocussed op de libelle...). Alle gedragingen en tijdstippen van de zang vluchten staan daarin opgeschreven en we hadden nog geen foto's ervan gemaakt als back-up. Snel viste ik hem uit het water. Gelukkig was hij met de kaft naar beneden gevallen en was de schade minimaal. Tja... Met een groot labjournaal in een veld waar overal minstens 10 cm water staat is riskant, maar ik moet me niet zo snel laten afleiden. Gelukkig moet Robin er om lachen. Hiermee was het labjournaal officieel gedoopt (met parasiet en al).

De tijd in het veld vloog weer voorbij en omdat we geen andere individuen konden vinden, besloten we terug naar het onderzoekerscentrum te gaan. Ik moest nog aan de slag met de opnames, om deze zo te manipuleren, dat ik er losse trills uit kon knippen en die morgen kan afspelen aan de grasvogels in de twee verdere locaties. Dit was nog een hele klus, omdat de trills stukken korter zijn dan we vooraf hadden verwacht. Ook de oude opnames van Xiaoying haar onderzoek bevatten veel langere trillers. Wellicht is het broedseizoen bijna ten einde en is de concurrentie tussen mannetjes minder, waardoor ze minder vaak en minder lang een triller zingen. 

Het was al snel tijd voor het avondeten samen met Fong. Daarna nog aan mijn playback bestanden gewerkt en morgen weer op pad. Vannacht gaat bij jullie de klok een uur vooruit en wordt het tijdsverschil 1 uur minder! Ik wens jullie een hele fijne middag in het zonnige NL! 

En vergeet niet aanstaande zondagochtend naar Vroege Vogels te luisteren! http://vroegevogels.vara.nl/nieuws/zijn-stadskoolmezen-anders