Dag 59: Het veld in

Vanmorgen begon mijn dag om 7 uur, zoals iedere dag. Tussen kwart over 7 en half 8 worden we altijd geroepen voor het ontbijt. We eten dan samen met Uncle en Antie, want de leider ontbijt nooit. Verder komen alle werknemers, in tegenstelling tot het veldstation in Nanchang, iedere ochtend met de auto naar het veldstation. In Nanchang woonde iedereen er doordeweeks. Alleen de leider woont hier en gaat in het weekend nooit naar huis, dit is zijn thuis. 

Toen ik naar buiten liep voelde ik de warmte meteen en één ding viel me ook op, het was voor het eerst compleet windstil. Wat was het stil en wat kon ik de vogels goed horen. Waar ik gisteren dacht dat het boerenzwaluwennest zo goed als af was, bleek dat vandaag dat dat nog niet zo was. De ingang was nog een stuk verlengd. Ik ben benieuwd wanneer ze eieren gaan leggen. Jammer dat we de jongen niet meer kunnen zien. 

Na het ontbijt liepen we weer de dagelijkse route om hopelijk iets te zien of te horen van onze grasvogel. Maar helaas niks. Het was wel heerlijk om met dit weer buiten te lopen. Tegen de 30 graden aan en nauwelijks wind. Antie en Uncle vonden het maar raar dat we in onze korte broeken en korte mouwen T-shirts gingen lopen. Ze gebaarde naar de korte broeken en vervolgens beeldde ze "koud" uit door te bibberen met de armen om zich heen. Voor hen moet het blijkbaar nog een paar graden warmer zijn om de korte broeken uit de kast te halen. 

Omdat het nog zo windstil was, besloten we na de lunch met het transmissie experiment te beginnen. We troffen alle voorbereiden tot we konden lunchen. Zo bekeken we de lange bamboe stok die we van Antie mochten lenen. Ik denk dat deze al eerder voor één of ander experiment is gebruikt, want er waren twee lusjes aangemaakt. Precies wat wij nodig hadden. 1 op 0.5 m en 1 op 2.5 m om de speaker aan op te hangen. Het was wel een onhandig lang ding van ruim 4 meter, maar we mochten hem niet door midden hakken. Dat snap ik ook wel, het was een prachtige bamboe stok met een doorsnede van wel 10 cm. 

Alleen de afstanden meten (tussen de stok met speaker en tussen ons met de recorders) wordt wel lastig zonder meetlint. We deden het eerst met stappen. We hadden het rode lint uit Nanchang nog en die hadden we bevestigd aan de bamboe stok. 5 stappen en een goede knoop in het lint. Vervolgens hetzelfde met 25 stappen, maar het touw hield toen precies op. Precies lang genoeg. 

Alle apparatuur was opgeladen en de playback stimuli stonden op mijn telefoon. We waren er klaar voor. Na de lunch gingen we op pad. Gelukkig was het nog steeds windstil. We hadden een paar dagen geleden de locaties al in kaart gebracht. De enige voorwaarde waaraan ze moesten voldoen, was een dichte rietvegetatie van minimaal 25 meter in lengte bevatten. We hadden in totaal van dit soort locaties nodig. 

Op naar locatie 1. Op iedere locatie doen we 4 verschillende experimenten:

• Speaker op 0.5 m hoogte & Recorders op 5 m afstand
• Speaker op 0.5 m hoogte & Recorders op 25 m afstand
• Speaker op 2.5 m hoogte & Recorders op 5 m afstand
• Speaker op 2.5 m hoogte & Recorders op 25 m afstand

Hierbij nemen we ieder met een andere recorder op. Robin doet dit op 2 m hoogte (dat is wel even spierballen kweken) en ik op 0.5 m boven de grond.

Stok neergezet en het experiment kon beginnen. We gingen eerst op 5 meter afstand van de stok staan, daarna 25 meter. Het lint werkte niet zo goed als we hoopten. Het is goedkoop lint dat snel uit elkaar valt. Ik hoopte dat de diverse knopen die ik erin had gelegd, dit zouden tegengaan, maar helaas. 25 meter is erg lang en na het opnemen lag het volledig in de knoop. Hier moeten we even iets anders op bedenken. 

De wind begon tijdens de vierde en tevens laatste opname van deze locatie ook flink op te zetten. We besloten terug te gaan. De opnames duren ieder maar 2 minuten, waardoor we de 40 opnames makkelijk in één (windstille) dag zouden kunnen doen. Wat een verschil met die lange opnames van ruim 18 minuten in Nanchang! 

Terug in het veldstation bekeken we de opnames, die zagen er gelukkig goed uit. We vroegen Antie om een meetlint en die had ze gelukkig! Probleem opgelost. Morgen zullen we deze opname ook opnieuw doen. Aangezien de stappen die we hadden gezet voor het lint niet heel nauwkeurig waren, is het beter om deze opnieuw te doen. Als we steeds het lint hadden gebruikt, dan was het geen probleem geweest, omdat het dan wel een constant afstand was geweest. 

Om de wind te vermijden, gaat de wekker morgen om 04:15 uur. De zon gaat hier namelijk op om half 5 en 's ochtends is de wind vaak nog stil. Ik hoop dat we het experiment morgenochtend kunnen afronden en anders hebben we morgen na het avondeten, woensdag voor het ontbijt of woensdagavond nog. 

Ik ben in ieder geval blij dat we weer het veld in gaan en buiten bezig zijn. Ik vond het zonde om te analyseren (iets wat ik thuis ook kan doen) terwijl ik in een natuurreservaat in China zit. Het bleek dat ik het adres van het hoofdkantoor van dit veldstation had gekregen, of in ieder geval iets wat hierbij hoort. Dat ligt vlakbij de zee en is op loopafstand van het prachtige "rode strand" waar ik al eerder over schreef. Helaas is dat hier ruim anderhalf uur rijden vandaan. Ik vroeg al eerder of het mogelijk voor ons zou zijn om hier naartoe te gaan, maar dat zit er vanwege de drukke tijdsplanning van de chauffeur helaas niet in. Misschien reden om terug te gaan. Het lijkt me namelijk wel heel indrukwekkend. 

Ook heb ik op Google Maps eens gekeken naar de omgeving en kwam erachter dat het gebied rondom het veldstation volledig bestaat uit de uitgestrekte rietvelden. Helaas niet veel meer te ontdekken dus. Maar gelukkig zijn we nog even zoet met het transmissie experiment (en het analyseren). Daarnaast vertrekken we donderdag ochtend al, wat is het toch snel gegaan.

Voordat ik afsluit, wilde ik nog iets delen. Een groot verschil tussen Nederland en China. De wasmachines hier draaien alleen op koud water en daar heb ik me echt even over verbaasd. In Nanchang hebben we zelf gewassen, maar dacht ik eigenlijk gewoon dat het was om zuinig te wassen. En hier gaat het op dezelfde manier. Ik vroeg namelijk aan het begin van de week of ik tegelijk kon douchen als de wasmachine aanstond (die staan naast elkaar dus ik dacht dat ze wellicht hetzelfde warme water zouden verbruiken), maar Xiaoying vertelde me dat er in China altijd met koud water wordt gewassen.

Het is hier bijna 20 uur en ik hoop dat het me lukt zo vroeg in slaap te vallen. Een groot voordeel aan het gebouw van het veldstation is dat het ontzettend koel is. Ik heb er binnen altijd mijn trui aan. Vooral met slapen vind ik dat heerlijk. 's Ochtend weet ik nooit wat ik kan verwachten als ik naar buiten loop (tenzij ik natuurlijk, zoals vanmorgen, op het weerbericht keek en voorbereid met een korte broek naar buiten stapte). Fijne middag allemaal en tot morgen! Liefs vanuit Panshan, China :)