Dag 46: Eerste dag in Beijing/Peking (deel 1)

Bedankt voor alle lieve beterschapswensen, ze hebben geholpen, want de buikgriep is zo goed als over! Dus we zijn vandaag op pad geweest en wat een hoop gezien en beleefd. Hoe ga ik dit in een half uur allemaal opschrijven? Het is namelijk al laat en we vertrekken morgen om 7 uur naar de Verboden Stad. Ik ga m'n best doen!

Vanmorgen werd ik vroeg wakker na een onrustige nacht, maar dat is altijd even de eerste nacht wennen denk ik. Nieuw bed en nieuwe geluiden. Nog wel een onrustige buik, maar gelukkig geen toiletbezoekjes meer. Het ging de goede kant op. Vanmorgen om half 9 gingen we ontbijten. Het hotel is met ontbijt inbegrepen. Ik nam wat neutrale warme rijstepap en dronk heet water. Het viel gelukkig goed. Ik voelde me wel erg slapjes dus ben tot half 11 nog even op bed gaan liggen. Om die tijd van Jiani ons bij het hotel ophalen om vandaag Beijing in te gaan. 

Het hotel ligt super qua locatie. De Verboden Stad en Tiananmen Square liggen op loopafstand. Ook kunnen we vanaf diverse plekken de metro nemen. Dat is erg goedkoop en ook in het Engels. Jiani wilde ons eerst Tiananmen Square laten zien, maar er stond een ontzettend lange rij. Je moet namelijk vanaf deze kant eerst dit plein over om bij de Verboden Stad te komen. Omdat het al wat later was, was het druk. Vandaar dat we morgen zo vroeg gaan.

We liepen lang de twee oude poorten van een district. Het waren prachtige gebouwen in traditioneel Chinese stijl. 

De grote wegen en kruispunten konden niet door voetgangers overgestoken worden, hiervoor moet je door diverse looptunnels, die soms wel vijf kanten op gaan. De weg kun je hier makkelijk kwijt raken. Beijing is ook veel drukker dan Nanchang en Harbin. Ook zijn we veel meer westerse mensen (en zelfs een aantal Nederlanders) tegen gekomen. 

Yonghegong Lama Tempel

We gingen met de metro naar de Yonghegong Lama Tempel ("Yonghegong" staat voor paleis van harmonie en vrede). Dit was overweldigend. Het is de grootste Tibetaanse boeddhistische tempel in Beijing, gebouwd in 1694. De vijf hoofdgebouwen staan op de verticaal achter elkaar, met daarnaast nog enkele zijdelingse gebouwen. In ieder gebouw, ook wel hal genoemd, staan diverse Boeddha's met in de achterste tempel een 26 meter hoge Boeddha (Maitreya) die uit één stuk wit sandelhout is gesneden. Hiermee is het volgens het Guinness Book of Records het grootste standbeeld dat uit één stuk hout gesneden is. 

De ingang van de tempel bestond uit een prachtige poort, waarvan we een vergelijkbare in China Town, Den Haag hebben staan. Daarna een brede weg met aan weerszijden prachtige Gingko bomen en nog veel meer groen. Het viel me op dat het veel groener is in Beijing dan de vorige steden die we hebben bezocht. Ik vond het prachtig. De mooiste bomen, bloemen en planten kwamen we tegen. Ook zagen we veel meer vogels (voornamelijk huismussen, boerenzwaluwen en Aziatische blauwe eksters).

We kregen ieder een gratis doosje wierook om voor de Boeddha's aan te steken. Bij iedere hal is het gebruikelijk om op de binnenplaats ervoor drie wierook stokjes aan te steken en een wens te doen. Er waren planken met kussens erop neergelegd om op te knielen, maar wij hielden het bij staan er drie keer buigen. Ik volgde het voorbeeld van Jiani. Jiani vertelde dat ze het wel grappig vond om te zien, dat de meeste Chinese mensen niet gelovig zijn, maar toch mee doen aan een dergelijk ritueel als ze in een tempel zijn. Zo ook wij. 

In iedere hal stonden prachtige standbeelden van Boeddha's. Ook hingen er veel schilderijen. Het mooiste vind ik de schilderingen van de tempel zelf, zo kleurrijk als ze zijn. Vooral de plafonds waren prachtig om te zien. Zo gedetailleerd en kleurrijk. In iedere hal zat of stond een monnik. Ze hielden toezicht, omdat er een aantal regels in iedere hal gelden om respectvol te zijn (zoals geen foto's en stilte).

De wierook rookte flink. Nadat je drie stokjes had aangestoken, drie buigingen had gemaakt en een wens gedaan, moest je de stokjes in een grote bak steken. Ik ruik de wierook nog in mijn kleren en haren. Sommige mensen staken alle stokjes uit het doosje (dat er in totaal een stuk of dertig waren) aan. Wat een rook gaf dat.

Na de prachtige tempel liepen we door een prachtig oud district van Beijing. Aan weerszijden stonden weer prachtige oude bomen. De gebouwen waren zeer goed onderhouden en er waren voornamelijk souvenirs shops een restaurants in gevestigd. We kwamen hier nog diverse tempels tegen, maar niet zo groot als de Lama Tempel. 

We gingen op weg naar een restaurant om te lunchen, omdat het al half 2 was geweest. De tijd vloog voorbij. Omdat ik alleen wat rijstepap had gegeten, was ik wel toe aan een maaltijd. Uiteindelijk kwamen we in een vrij modern, maar typisch Chinees qua interieur, restaurant. Hier bestelde Jiani een pompoen en mäis rijstepap voor mij, omdat toch nog wat neutraals te eten. De rest van de gerechten bevatte allemaal veel sausjes, vlees en rode pepers. De twee gerechten die ze besteld had om met Robin te delen roken heerlijk. Ik baalde dat daar niet van kon mee genieten, maar ik wilde m'n buik nog niet teveel belasten. Ik merkte dat na het papje, m'n buik weer enigszins begon te pruttelen en hoopte dat het hierbij bleef. Gelukkig deed het dat.

Na de lunch liepen we verder, alles hier was mooi. Tussen de oude gebouwen waren af en toe civiele en militaire woningen te zien. De civiele woningen waren te herkennen aan een vierkante/rechthoekige stenen paal links en rechts van de ingang met boven de ingang een bepaald aantal houten vijfhoeken die deels uit de muur staken en vaak geschilderd waren. Dit aantal geeft de rang van de civiele/militaire persoon aan. Voor de militaire woningen geldt iets vergelijkbaars, maar dan zijn het geronde stenen palen. 

Bel Toren & Trommel Toren

Na weer heel wat gelopen te hebben, kwamen we bij twee prachtige torens. De eerste was de bel toren en de tweede de trommel toren. De tweede ligt precies 91 meter ten zuiden van de eerste. Ze zijn qua hoogte vergelijkbaar aan elkaar, waar de bel toren 48 m hoog is, is de drum toren 47 m hoog. Oorspronkelijk gebouwd in 1272 om de tijd aan te geven in de hoofdstad: "een ochtend bel en een schemerige trommel". Na twee vuren zijn ze twee maal herbouwd.

We bezochten de trommel toren. Hiervoor moesten we een grote trap omhoog. Dit leidde tot een prachtig uitzicht over het oude en nieuwe Beijing. Het Jingshan park, dat met een tempel op een heuvel achter de Verboden Stad ligt, kon je prachtig zien liggen. Ook het Olympische Park, dat we misschien gaan bezoeken na onze presentatie aanstaande donderdag (omdat het Instituut van Zoölogie hier vlakbij ligt), kon je in de verte in Noord-Beijing zien liggen.

Oorspronkelijk waren er 25 wachterstrommels (1 hoofd trommel dat één heel jaar representeerde en 24 kleinere trommels voor de 24 Solar Terms van de lunisolar kalender, dat vroeger, maar nu nog steeds, in China gold. 

Om half 4 begon er een trommel demonstratie. Er kwamen vier mensen in traditionele kleding aangelopen en gingen ieder voor een trommel staan. Dit zijn overigens nieuwe trommels, maar qua uiterlijk vergelijkbaar aan de oorspronkelijke trommels. Er was nog wel één originele trommel te bewonderen. 

Ze sloegen op de trommels en het gaf een overweldigend geluid. Je voelde de trillingen door het gebouw en het geluid galmde door de ruimte. Zo gaven ze vroeger aan alle inwoners van Beijing aan dat het avond werd. 

Morgen verder

Al over de helft van vandaag, maar teveel beleefd om het allemaal in één keer op te schrijven. Nu eerst lekker slapen en morgen deel 2 en natuurlijk de Verboden Stad. Fijne avond allemaal en tot morgen!