Dag 41,42,43: Presentatie & Vogelringstation

Vanwege drukke dagen in Harbin, schrijf ik vanavond weer een combi blog over de belevenissen van afgelopen dagen, waarvan vandaag voor mij het hoogtepunt was. Ik denk dat hij erg lang wordt, dus hak hem gerust in stukjes. Stef, voor jou zijn de dichtgedrukte stukken in Dag 42 over het Vogelringstation interessant, dus jij kunt meteen doorscrollen. Ik ben erg benieuwd wat je van de vogelring methode hier vindt en hoe deze verschilt met de methode in Nederland.

Dag 40 (donderdag) : Souvenirs

Donderdag en vrijdag gingen als een stroomversnelling voorbij. We waren druk bezig met de presentatie en verder zijn we ook een eind gekomen met het analyseren van de geluidsfragmenten. Donderdagmiddag zijn we door twee vierdejaars Bachelor studenten (Chris en Dudu, waarmee we ook naar het Forestry museum zijn geweest vorig weekend) meegenomen naar een gigantisch winkelcentrum (welk winkelcentrum is hier niet gigantisch vraag ik me af?). Om er te komen moesten we een taxi nemen, maar we waren met vijf personen (er was ook een vriendin van Dudu mee). Geen probleem in China! Met z’n vieren op de achterbank is gewoon toegestaan, een riem hoef je toch nooit om (die kon ik niet eens vinden). Dus lekker krap op de achterbank gingen we richting het winkelcentrum. Ieder winkelcentrum heeft zijn eigen thema en voor deze was dat: traditionele Chinese spullen! We gingen souvenirs shoppen. Ze hadden ontzettend veel spullen en ik wilde alles wel meenemen omdat het zo anders is van de spullen die we in Nederland hebben. Na wat leuke souvenirs te hebben gekocht (ik ga natuurlijk niet verklappen wat), gingen we om half 5 terug met de bus. Het was spitsuur en het was ontzettend druk op de weg en in de bus. Uiteindelijk hebben we er ruim een uur over gedaan.

We hebben snel avond gegeten in de grote kantine en haastte ons naar Xiaoying haar kantoor, omdat we om half 7 een les moesten geven. De laatste les. De studenten moesten vrijdag hun proposal voor het boerenzwaluw project inleveren. Helaas in het Chinees, dus kunnen we niet zien hoe ze het hebben gedaan. Maar Raven was zo lief om er een presentatie bij te maken in het Engels, die hij zondag aan ons zal presenteren. Vind het erg knap van hem, omdat de barrière om Engels te spreken groot voor hem is.

De les verliep goed en ik merkte hoeveel plezier ik eruit haalde om dingen uit te leggen en hun vragen te beantwoorden. Wellicht toch een educatieve master? Daar ben ik nog erg over aan het twijfelen. Maar de ervaringen hier helpen me zeker verder in mijn overwegingen.

Om 10 uur was de les afgelopen en ben ik meteen gaan slapen. Morgen de grote presentatie. Ik ben benieuwd wie er allemaal komen kijken. Alisa heeft een prachtige poster voor ons ontworpen en in diverse universiteitsgebouwen gehangen (is te vinden onder de foto’s). Ook heeft Chuan Chen een advertentie van onze presentatie op de website gezet.

Dag 41 (vrijdag) : Presentatie

Na een onrustige nacht, ik ben toch altijd wat gespannen voordat ik een praatje moet geven, stond ik vroeg op en zette de puntjes op de i voor mijn deel van de presentatie. Ik mag het eerste deel presenteren, wat gaat over de bachelor Biologie in Leiden. Ik vertel ook wat meer over de Nederlandse cultuur (al is die niet zo oud als de Chinese cultuur) en hoe het studeren er in Leiden aan toe gaat. Xiaoying wilde dat ik vooral de verschillen tussen Harbin en Leiden benadruk. Ook wilde ze dat ik de belangrijkste vakken van de afgelopen drie jaar benoem en mijn ervaringen daarover.

Tussendoor hebben we ook nog even de treintickets en het hotel in Beijing geboekt. We hebben contact met een contactpersoon, Jiani, van mijn begeleider Hans. Jiani zal ons maandag van het treinstation ophalen en naar het hotel brengen. Ze zal twee dagen met ons op pad gaan om Beijing te laten zien en heeft ons al meerdere tips gegeven om de andere dagen mee vol te maken. Op donderdag zijn we uitgenodigd om een presentatie te geven op haar Instituut Zoölogie.

Na een snelle hap diner was het zover. Om 18:30 uur begon ons praatje. We werden natuurlijk al om 18 uur verwacht in de grote conferentiezaal om alle apparatuur aan te sluiten. Het was een prachtige zaal en ik denk de mooiste zaal waar ik ooit een presentatie heb gedaan. Helaas werken ze hier niet met Powerpoint (wel een vergelijkbaar programma) en lukte het ook niet op onze laptops aan de beamer aan te sluiten. Om 18:35 was het eindelijk gelukt om met een verouderde versie van Powerpoint de presentatie op het scherm te krijgen.

Na een nerveus introductie praatje van Raven begonnen we (zijn Engelse lerares zat ook in de zaal vandaag zijn zenuwen). Het publiek bestond uit ongeveer 30 mensen, studenten maar ook professoren. De belangrijkste dingen tijdens de presentatie waren: langzaam en in simpel Engels praten. Het verliep heel soepel en er werd veel gelachen om de verschillen tussen China en Nederland. Ik denk dat we drie kwartier bezig waren, toen Robin afsloot. Daarna hebben we nog twee uur lang vragen beantwoord. Iedereen was erg geïnteresseerd in Nederland en Universiteit Leiden. Maar ook waren er veel vragen over hoe we China ervaarden. Het waren leuke gesprekken.

Na afloop zijn we met iedereen op de foto geweest. Ook tijdens de presentatie zijn er veel foto’s genomen. Ik heb deze nog niet ontvangen, maar zal ze binnenkort op mijn blog zetten. Na afloop kregen we van Lilly een cadeau: een handgemaakt miniatuur van een traditioneel snaarinstrument dat ze in haar dorp in Binnen Mongolië veel bespelen. Het was prachtig en ontzettend lief van haar. Haar moeder heeft het naar haar opgestuurd.

Ook van Xiaoying kregen we een cadeau als bedankje voor onze inzet voor de studenten: een handgemaakte theemok van aardewerk met vissen en de lotus erop. Ze had deze al voor me in Nanchang gekocht. Wat een mooie aandenkens aan China en de mensen die we hier ontmoet hebben.

We moesten nog snel naar de supermarkt om brood en drinken voor morgen te halen. Dan staat namelijk het Vogelringstation op het programma! We zullen er de hele dag zijn en moeten zelf lunch meenemen. We waren net op tijd.

Nadat ik de wekker om half 7 had gezet, ben ik meteen in slaap gevallen.

Dag 42: Vogelringstation

Vanmorgen werd ik wakker om half 5, overtuigd dat het half 7 was. Toen dat niet zo bleek te zijn, heb ik me nog even omgedraaid. Ik had erg veel zin om het Vogelringstation te bezoeken. Ik werd wakker om 6:28.

Even snel wat broodjes gegeten die ik gisteravond nog had gehaald. We hadden om 7 uur bij de middelste poort van de campus afgesproken. Daar werden we opgepikt door de bus die naar het dichtbijzijnde dorp bij het veldstation reed. Normaal moeten ze een stuk lopen om op die bus te stappen, maar omdat we vandaag met 9 personen (Xiaoying, haar man, Raven, Chuan Chen en drie nieuwe studenten) waren, konden we bij de campus opgehaald worden. Het was een grote touristenbus waar nog meer mensen in zaten en later ook opstapten om naar het dorp te gaan.

Het was een uur rijden en ja hoor, ik was weer even in slaap gevallen. Of ik ben moe of het rijden heeft een slaapverwekkende werking op me. Toen ik wakker was het drukke Harbin ingewisseld voor het platteland en bergen! Ja, voor het eerst dat ik bergen in China zie. De weg was nog wel recht en liep niet omhoog. Links en rechts lagen verschillende dorpen tussen de bergen. Sommige met alleen lage bebouwing, andere met grote rijen flats. Omdat het hier sinds twee weken pas wat warmer is geworden, is alles nog kaal en grijs. Een somber uitzicht, maar met de bergen indrukwekkend. 's Winters is dit gebied zeer populair onder de wintersporters. Af en toe zag ik de kale vlaktes van de pistes nog liggen. Ook stroomde er een brede beek langs de weg.

Na een uur rijden arriveerde we in het dorp. Dit was tevens de eindbestemming van de bus. Halverwege moesten we contant betalen: 27 yuan per persoon. Geen OV chipkaart hier (wel iets vergelijkbaars in de openbare bussen). Het was prachtig weer en in tegenstelling tot de campus, waar het hard waaide toen we vertrokken, was het hier windstil. Het was rond de 25 graden, ik genoot ervan.

Het dorp was groot had diverse winkels. We moesten een uur op het privé busje van het Vogelringstation wachten en gingen op zoek naar de boerenzwaluw, waar de 5 studenten volgend jaar onderzoek naar gaan doen. We vonden ontzettend veel nesten op de gevels van de winkelpanden en een aantal huizen. Xiaoying vertelde dat de populatie afneemt. Veel bewoners van het dorp verjaren de zwaluwen of maken de nesten kapot, omdat de uitwerpselen op de gevel en beneden daarvan niet gewenst zijn. Xiaoying wil volgend jaar met de studenten voorlichting in het dorp geven en ook gratis kartonnen kuipjes onder de nesten plaatsen om te voorkomen dat ze worden weggejaagd.

We hadden twee ondersoorten van de boerenzwaluw gespot: een met een witte buik en de ander met een steenrode buik. De laatste is veel zeldzamer dan de eerste. Ook de Red-rumped Swallow (Hirundo daurica) hebben we gezien. Zijn Nederlandse naam kon ik helaas niet vinden. Zijn nest is te onderscheiden van die van de boerenzwaluw, omdat die geheel gesloten is, met slechts 1 opening. De boerenzwaluw heeft daarentegen een open nest.

Het uur vloog om en toen we terug kwamen, stond de auto al klaar. Twee brede achterbanken, waar we net m'n z'n vieren naast elkaar op pastte. De vier jongens achterin, daarvoor Robin, Xiaoying haar man en ik en voorin Raven, omdat hij de grootste is. Robin heeft geen verrekijker en mocht die van Raven lenen, maar dat was er niet zo maar een. Over de € 1000, omdat er Swarosvki glazen in zitten. Alle jongens hadden camera's bij zich, waarvan de lenzen gigantisch waren. Wat een vermogen bij elkaar in dit kleine busje.

Na een half uur in het busje en geen dorp meer tegen te zijn gekomen, kwamen we aan bij het Vogelringstation. De leider stond ons al op te wachten. We gingen meteen op pad. Het centrum bestond uit twee grote witte gebouwen en zag er luxe uit. Meerdere studenten van de Forestry University verblijven hier om onderzoek te doen naar de vogels. Ik had verder geen idee wat ik me bij een Vogelringstation in China moest voorstellen.

We liepen het bos in langs een hoog opgehangen net. Na 10 meter stopten we al. Er was een vogel het net ingevlogen. Het net was losjes opgehangen en was langs het gehele pad geplaatst. Ook zaten er meerdere vogels in kooien naast het net om meer vogels naar het nest te leiden. De leider worstelde om het vogeltje uit het net te bevrijden. Het was een Grijskopgors. Hij werd even bekeken en in een buidelzak gestopt die om de riem van de leider hing. Tijdens het lopen, fladderen het beestje druk op en neer in de zak.

Onderweg kwamen we langs twee grote meren, waar een overweldigend geluid van padden en kikkers te horen was. Je moet goed oppassen waar je liep, want ze sprongen overal. Het broedseizoen is net aangebroken dus ze zijn druk in de weer. In het water kon je al strengen kikkerdril zien liggen.

Na een tijdje lopen, kwamen we twee dode vogeltjes tegen die ook verstrikt waren in het net. Van beide was het kopje eraf gebeten en onvindbaar. De leider zei dat dit waarschijnlijk het werk was van de eekhoorn of grondeekhoorn. Het was een sneu gezicht. Ik vroeg me af waarom de netten zo laag bij de grond hingen, dan is het toch te verwachten dat ze een makkelijke prooi zijn voor roofdieren. Maar er werd me verteld dat het voor het onderzoek niet meer objectief is als ze het hoger zullen hangen. Sommige vogels vliegen nou eenmaal lager en anders zouden ze die missen.

Ieder uur loopt er iemand langs het nest om de erin gevlogen vogels te bevrijden en mee te nemen. Tijdens het hoogseizoen, wanneer er ook veel migrerende vogels in de omgeving aanwezig zijn, wordt er ieder half uur door meerdere groepen een ronde gelopen. Ze halen in zo'n ronde soms wel 1000 vogels op. Het lijkt me erg indrukwekkend om als student hier een seizoen mee te lopen.

We hebben gedurende de dag weer diverse vogelsoorten en twee chipmunks en twee eekhoorns gezien. Hier het vogellijstje:

• Roodstuitzwaluw (Red-rumped Swallow, Hirundo daurica)
• Boerenzwaluw (Barn swallow, Hirundo rustica gutturalis)
• Boerenzwaluw (Barn swallow, Hirundo striolata tyteri)
• Grijskopgors (Chestnut-eared Bunting, Emberiza fucata) 1 in kooi, 1 in wild
• Keep (Brambling, Fringilla montifringilla) 1 in kooi, 1 in wild
• Appelvink (Hawfinch, Coccothraustes coccothraustes) 1 in kooi
• Blauwstaart (Orange-flanked Bush Robin, Tarsiger cyanurus) 1 female
• Spiegelroodstaart (Daurien Redstart, Phoenicurus auroreus) 4 males, 1 female
• Geelkeelgors (Yellow Throated Bunting, Emberiza elegans) 2
• Zwarte Kraai (Carrion Crow,) 2
• Aziatische Wespendief (Oriental Honey Buzzard, Pernis ptilorhynchus) 1
• Witte Kwikstaart (White wagtail, Motacilla alba leucopsis) 1
• Matkop (Willow tit, Poecile montanus) 2
• Aziatische Blauwe Ekster (Azure winged magpie, Cyanopica cyanus) 5
• Naumanns Lijster (Naumann's Thrush, Turdus naumanni) 1
• Zandloper (welke soort het precies was moet ik nog even aan Raven navragen)

Na de eerste ronde had de leider zes vogeltjes in zijn buidelzak. We liepen naar zijn kantoor. Daar stond een tafel waar diverse volgeschreven tabellen op lagen. Ook stonden er diverse houders met verschillende maten ijzeren vogelringen op. Hij nam plaats en haalde een vogeltje uit de zak. De vleugels en snavel werden gemeten. Hij kreeg het kleinste ringetje om. Ook moest hij op de weegschaal. Hij werd in een klein envelopje gedaan en op de weegschaal gelegd. Ik had wel te doen met het beestje dat druk aan het tegenstribbelen was. Daarna werd ons geleerd hoe we een vogel moesten vasthouden. De wijs en middelvinger om zijn nek en de rest om zijn lichaam gevouwen. We mochten het proberen. Ik had nog nooit een vogel vastgehouden en deze was zo klein. Ik voelde z'n hartje kloppen en hij was ontzettend warm. Ik kreeg de eer om het leukste te doen: hem bevrijden. We liepen naar buiten, ik opende m'n hand en nadat hij een paar seconden bleef zitten, vloog hij weg.

Dezelfde behandeling kregen de andere vogels in de buidelzak. Daarna kregen we diverse foto's te zien die de leider de in de afgelopen jaren genomen heeft. De leider legde aan de studenten (helaas in het Chinees) uit hoe diverse vergelijkbare soorten te onderscheiden waren. De prachtige close-up foto's diende hierbij als voorbeeld.

Het was inmiddels al lunch tijd en we aten het brood dat we gisteren gekocht hadden. Daarna kwam de Antie van het station. We hadden haar eerder in het veld gezien, ze was wild gras aan het plukken. Het is erg gewild in China, langs de wegen zowel in Harbin als in Nanchang hebben we talloze mensen in de grasvelden gezien om het wilde gras er tussenuit te vissen. Ze kwam met een grote schaal ervan aanlopen en daarnaast een dipsaus. We mochten allemaal proeven. Vooral met het sausje erbij, wat zowel pittig als zoet was, smaakte het goed.

Na de lunch hebben we nog een ronde gelopen met de leider. Deze keer had hij drie vogels opgehaald. Wij bleven onderweg steeds plakken als er weer een vogel gespot werd. Alle camera’s kwamen tevoorschijn en ik moest m’n best doen om tussen de grote lenzen de straal van mijn verrekijker te mikken. Omdat Robin meer geïnteresseerd was in wat er op de grond gebeurde (de padden en de planten), ruilde we even van verrekijker. Ik mocht de Swarovski kijker van Raven even lenen. Oké, ik snap dat helemaal dat je voor zo een kijker kiest, wat een helder en mooi beeld. Als ik terug kom in Nederland wordt het denk ik of een dure kijker of een dure camera. Ik geniet erg van het naar de vogels kijken en de soorten iedere keer noteren. Ze ook nog mooi op de foto krijgen (wat vooral handig is bij op dat moment onbekende soorten om ze later op te zoeken) maakt het helemaal af. Mijn camera is helaas niet optimaal hiervoor.

Na deze ronde was het al bijna tijd om te vertrekken. Maar niet voordat er 40 kg aan aarde voor Xiaoying in de lege rijstzakken, die ze hiervoor had meegenomen, geschept was. Ze is gek op planten en haar hele kantoor staat dan ook vol met planten. Ze heeft weer een aantal nieuwe gekregen (die overal vandaan lijken te komen: ze krijgt ze van studenten cadeau, maar ook van collega’s) en die moesten in de aarde. Volgens haar kun je geen betere aarde dan die uit de bergen krijgen en dus gingen de jongens aan de slag. Omdat er veel teken in het bos zijn (en iedereen behalve wij daarvoor was ingeënt), moesten wij in het station wachten. Daar kwam Antie naar ons toe met een doosje waar Co-Enzym tabletten in zaten. Het kwam uit Australië en ze vroeg of we het voor haar wilde vertalen. Uiteraard was er gelukkig een student bij die alles heen en weer vertaalde. Daarna wilde ze ook nog heel graag met ons op de foto.

De rijstzakken waren gevuld en werden de heuvel afgerold richting de auto die ons weer naar het dorp zou brengen. Maar voordat we vertrokken, eerst nog een aantal groepsfoto’s. Het is blijkbaar bijzonder dat overzeese studenten (zoals ze ons vaak noemen) onderzoekscentra bezoeken. Alles werd vastgelegd.

We kwamen om 2 uur bij de bus aan, die al klaar stond. Om half 3 zou hij vertrekken, de laatste bus richting Harbin voor vandaag. We zochten een plekje. Het was erg druk en een aantal mensen de later aankwamen, konden zelfs niet meer mee. Ik vroeg me alleen af, dit was de laatste bus, hoe zouden ze dan thuiskomen? Xiaoying en haar man gingen nog een hele gerookte kip kopen, om vanavond bij de hotpot te eten. We waren uitgenodigd om met hen en alle vijf studenten traditioneel hotpot te gaan eten. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen.

De rit, die weer een uur duurde, wisselde ik af met slapen en mijn blog van vandaag schrijven. Door de zon die op de bus scheen, was het ontzettend warm in de bus. Ik was blij toen we om 4 uur de bus uitstapten. We gingen nog even terug naar onze kamer omdat we pas om 5 uur zouden gaan eten. Ik zocht de Nederlandse namen bij de Engelse en Latijnse namen die op mijn lijstje stonden. Die had ik samen met Raven gemaakt. Ook had ik even contact met mijn ouders, die nu met Emma en haar vriend Onne onderweg naar Frankrijk zijn om een week vakantie te vieren in een vakantiehuisje. Om me op de hoogte te houden, gaat mijn vader ook een blog bijhouden. Natuurlijk zullen de vogellijstjes hier ook regelmatig in terugkomen. Ik ben benieuwd, papa! Heel veel plezier en geniet ervan!

We werden door Chuan Chen opgehaald om naar het restaurant te lopen. Het was in dezelfde straat als het barbecue (of gourmet) restaurant waar we de eerste avond hadden gegeten. Vlakbij ons studentenhuis. We moesten naar boven en er was weer een privékamer voor ons gereserveerd. Daarin stond een ronde tafel waarin diverse ceramische kookplaten waren verwerkt. Hier kwam de pan met een soort bouillon op te staan. Iedereen kreeg een eigen. Er was van alles besteld, veel groentes, paddenstoelen, vleeswaren en koude gerechten. Alles behalve de koude gerechten (wild gras, tomaten, pinda’s en zelfs popcorn) moest in de pan gekookt worden. Het pannetje stond goed te koken en werd regelmatig bijgevuld met meer bouillon. Nadat je de gerechten had gekookt en eruit had gevist, moest je ze in een sausje dopen. Dit sausje kon je aan een speciaal buffet zelf samenstellen. Dat vond ik wel een uitdaging omdat ik geen idee had wat voor saus je eet bij een hotpot haha. Maar, al zeg ik het zelf, ik vond dat ik er aardig in geslaagd was, met uitjes, truffelolie, rode pepers en nog wat onbekende dingen die ik van de anderen moest proberen.

Tijdens het diner werd er weer bij iedere slok geproost. Ik heb ook iedereen persoonlijk toegesproken en getoost, ik was er denk ik wel een half uur mee bezig. Maar ik vind het een mooie manier om de studenten, maar ook Xiaoying en haar man, te bedanken. Xiaoying wilde graag weten wat we van de studenten hebben geleerd en andersom. Iedereen kreeg het woord. Het was erg leuk om van de studenten te horen wat ze van ons geleerd hadden. Het was waarschijnlijk het laatste diner met iedereen erbij, dus we bedankten elkaar allemaal nogmaals en proostte tenslotte op de mooie tijd de we met elkaar hebben gehad in Harbin.

Morgen is onze laatste dag in Harbin en zullen we de onderzoeksvoorstellen van de studenten bespreken. Daarnaast moeten we nog inpakken, want we vertrekken maandagochtend vroeg met de hogesnelheidstrein naar Beijing. Mijn ogen vallen bijna dicht, dus ik kruip lekker onder de wol. Ik wens jullie een hele fijne avond in NL en tot morgen!