Dag 34&35: Dagelijks leven in Harbin

14 april 2017 - Harbin, China

Inmiddels loop ik een dag achter en hoop ik nu een inhaalslag te maken. Na twee Skype sessies met twee vriendinnen en mijn ouders, ga ik nog even schrijven. Gelukkig heb ik vandaag niet zoveel meegemaakt en denk ik dat het lukt om twee dagen in één te plakken. Ik werd trouwens door mijn lieve ouders even gewezen op een aantal spelling fouten, ohoh hier was ik al bang voor. Waar ik in het begin elk blog nog een keer doorlas om hierop te controleren, ben ik daar nu heel makkelijk in geworden. Begaande grond.. Ik schaam me dood, maar ik dacht echt dat dit de correcte spelling was, blijkt nou dat het begane grond is. Ik denk dat voor sommige woorden geldt dat je ze vaak hoort en minder vaak leest/schrijft, waardoor je schrijft wat je hoort. Zo was het in ieder geval voor mij met dit woord. Ohja, haha en dubbelzijdig glas hahaha. Daar kan ik nu wel erg om lachen, omdat ik weet dat het hartstikke fout is. Ik ben de afgelopen dagen druk bezig geweest met mijn raam afplakken met posters (toevallig maar heel toepasselijk met vogelkalenders), daar moet vast de verwarring vandaag zijn gekomen. Gelukkig zal de boodschap ondanks deze foutjes duidelijk zijn geweest. Goed.. We gaan verder met een (hopelijk foutloos) blog. 

Dag 34: Presenteren en leiding nemen (13-04-2017)

Gisteren was een drukke en leerzame dag voor mij. Pas om aan het einde van de middag hadden we met de vier studenten (Lilly, Aaron, Chuan Chen en Alisa) afgesproken om de presentatie te geven. De vijfde student, Raven, is een week weg om onderzoek te doen. Ik ben erg nieuwsgierig waarnaar en zal het volgende week aan hem vragen. We hadden gisteravond al vers fruit gehaald en terwijl ik nog was sonogrammen voor mijn onderzoek analyseerde, genoot ik van de oh zo zoete ananas. Ik vind het heerlijk om met fruit te ontbijten. Ook nam ik nog even de presentatie voor vanmiddag door. 

Rond half 12 liepen Robin en ik vanuit ons studentenhuis naar de kantine. We kozen voor de tweede verdieping, omdat je daar zelf het eten kunt opscheppen. Het leek ons lastig om eten te bestellen, omdat we het menu dat boven de eettentjes hangt niet kunnen lezen. Maar ik wilde dat volgende keer wel proberen, omdat ik denk dat je een heel eind komt met wijzen naar de bakken ingrediënten die er staan. 

De boorden werden na de lange rits bakken met eten weer gewogen en we betaalden nog geen € 2,- voor een flink boord vol. Ik had gefrituurde lotuswortel en courgette, diverse soja- en groente gerechten, ook de inmiddels bekende combinatie van ei en tomaat had ik opgeschept. En natuurlijk een goede kom rijst, maar dat is altijd gratis. Veel van deze gerechten aten we ook in Nanchang, maar ik vrees dat er maar weinig aan de kookkunsten van Antie kunnen toppen. 

Na de lunch gingen we naar het kantoor en gingen we verder met analyseren. Wat is dat veel werk. Iedere opname duurt 18 minuten en daarin wordt gemiddeld zo een 50 keer gezongen. Ieder zang deel knip ik uit en hiervan moet ik diverse parameters analyseren (duur, maximale frequentie, minimale freq., piek freq., aantal elementen, aantal verschillende elementen). Iedere parameter wordt weer apart gemeten voor de tril en de warble (de twee verschillende zangdelen van iedere zang). Kortom, het is een hels karwei.

Al snel wat het tijd voor ons praatje en gingen we naar het laboratorium, waar een beamer hangt. Het lab is ontzettend gedateerd en je kunt wel zien dat het behoort tot het Wildlife College: overal lagen huiden van wezels, eekhoorns en andere kleine zoogdieren. Deze kochten de studenten van bedrijven of ontvingen ze nadat ze waren aangereden, door een kat te pakken waren gekregen of op een andere manier om het leven waren gekomen. We probeerden de laptop aan te sluiten op de beamer, maar dit lukte niet. Alle apparatuur was ontzettend oud en zelfs ons PowerPoint versie kon de computer niet openen, omdat onze versie te nieuw was. 

Gelukkig was het maar een klein groepje (de vijf studenten + Xiaoying + 2 master studenten) en konden we het vanaf de laptop doen. Ik vertelde over de opzet van een onderzoeksvoorstel (proposal) en Robin had het over hoe je hiervoor literatuur moet opzoeken, hoe je hiernaar moet refereren en hoe een onderzoeksmethode er over het algemeen uitziet. Gedurende het praatje kwamen we erachter dat het meeste wat we vertelde compleet nieuwe voor ze was. Wat voor ons basisstof leek, omdat we hier al sinds het eerste jaar Biologie mee te maken hadden, bleek voor hen hogere wiskunde. Maar dat maakte niet uit, we deden een stapje terug en gingen terug naar de basis. Twee uur en heel wat volgeschreven notitieboekjes, leken ze het goed te begrijpen. We hadden het nog over de boeren zwaluwen en namen die als voorbeeld om vast wat literatuur voor ze op te zoeken. Ook bespraken we de diverse onderwerpen die de studenten hadden gekozen. 

Toen zijn we met z'n allen in de kantine wezen avondeten. Natuurlijk kozen we voor een ander kraampje en gingen we vandaag voor de gebakken rijst. Wat vergelijkbaar is met de nasi die wij kennen. Ik koos voor gebakken rijst met ei en diverse groentes en Robin voor Harbinse worstjes. Het smaakte goed.

Eén van de master studenten die ook bij de presentatie aanwezig was, vroeg of we zaterdag met hem naar het museum op de campus wilde gaan. Dat leek ons een goed idee. Zijn naam is Zeng Yu (Engelse naam: Chris) en hij is toen wij nog in Nanchang waren door Xiaoying uitgekozen om volgend jaar met haar begeleiding postdoc te worden. Hij is samen met vier andere masterstudenten uitgekozen. Dit was een hele selectieprocedure met diverse interviews en presentaties. Xiaoying vertelde hier veel over toen ze daarvoor nog in Nanchang was. 

Na de gebakken rijst, was het zover: ik ging de thee set bestellen. Ja, ik heb de knoop doorgehad en helaas geen mooie met vogels kunnen vinden, maar wel een hele mooie met vissen. Jullie komen er als ik terug ben maar gauw thee uit drinken. Omdat het spotgoedkoop is op het internet heb ik nog wat andere leuke dingen besteld (uiteraard ga ik die niet allemaal verklappen). Voor mezelf een nieuwe muis, omdat mijn oude het aan het begeven is. Ik heb hem net ontvangen en kijkend ernaar verbaas me nog steeds dat het gelukt is, er staan vogels op!

Na het online winkelen met Xiaoying (die voor me voorschoot en het naar haar kantoor liet verzenden) hadden we weer afgesproken met de studenten. Ze hadden nog wat vragen en ze moesten nog een poster in elkaar zetten om in het universiteitsgebouw te hangen voor onze grote presentatie van volgende week. We bespraken de details en maakte de opzet. Om half 10 liepen we terug naar huis. Wat een lange dag. En dan te bedenken dat zij vanmorgen een tentamen hadden en zaterdagochtend weer. En daarnaast ook nog colleges. Ik snap niet waar ze de tijd vandaan halen. Ik stortte in bed viel in een diepe slaap.

Dag 35: 

Ik werd om pas om 8 uur wakker, wat echt voelde als uitslapen, omdat ik voorgaande dagen steeds tussen 6 en half 7 wakker werd. Ik had nog wat fruit over om mee te ontbijten en zag dat het zonnetje scheen. Het zou een mooie dag worden vandaag. Na een paar fragmenten te hebben geanalyseerd, ging ik douchen. De douches zijn erg goed. Het zijn van die platte pannenkoek douches, heerlijk! Ik kleedde me luchtiger aan dan vorige dagen en ging naar buiten. Ik was wel toe aan mooi weer. Ik kocht ananas en wat brood en zocht een lekker plekje om verder te analyseren. De eerste paar plekjes waren te winderig, maar na een aantal keer verplaatst te zijn, had ik de ideale plek gevonden. Uit de wind door een groot U-vormig studentengebouw zat ik de hele ochtend op mijn laptop te analyseren. Het was heerlijk in het zonnetje. Ik had onze eetpas nog en Robin kwam die om half 1 even ophalen om te gaan lunchen. Ik had nog fruit en brood en moet zeggen de maaltijden erg groot zijn voor mij. Dus ik sloeg lunch in de kantine even over en bleef lekker buiten zitten. Het zou vanaf zondag weer minder weer worden, dus ik wilde er even van genieten. 

Om 3 uur begon mijn laptop leeg te raken en ging ik ook naar ons kantoor. Het verbaasde me dat m'n laptop het nog zo lang had volgehouden. Ook daar heb ik nog heel wat geanalyseerd en daarmee ben ik op 3/40 ste gekomen. Ja... Ik heb nog heel wat te gaan, maar gelukkig ook nog wel veel tijd (ook als ik terug ben).

Om half 6 gingen we samen avondeten. Ik had erg trek in noedels en dat vond Robin prima. Ik bestelde gebakken noedels met tomaat, komkommer, wortel en diverse sauzen (waaronder pindasaus, voor het eerst!). Althans, ik zeg wel heel stoer: ik bestelde, maar ik wees ernaar en knikte op alles wat ze zei "ja". Het was geslaagd, ik heb heerlijk gegeten. Zo kan het dus ook. 

Vanaf 7 uur had ik een volle Skype agenda. Eerst een dubbelgesprek met Itzel en Rhiana (twee vriendinnetjes die ik vanaf de basisschool ken). Rhiana had voor de lunch Chinees besteld: dumplings en noedels! De dumplings waren gefrituurd in plaats van in water gekookt zoals hier. Ik ga vergelijkend waren onderzoek doen als ik terug ben! Ben ook wel benieuwd naar de gefrituurde. Ze frituren hier wel een hoop en wie weet kan ik deze hier ook wel krijgen. Daarna hadden mijn ouders tijd. Altijd fijn om ze weer even te zien en te horen. 

Yes! Ik ben weer bij. Als ik dingen vergeten ben, komen die morgen wel. Voor nu: lekker slapen, want morgenochtend staat het museum op het programma. Daarvoor ontbijt met Chris. Er mogen helaas geen foto's in het museum gemaakt worden, maar ik zal m'n best doen om alles goed te beschrijven. Fijne Goede Vrijdag middag allemaal en tot morgen!

Foto’s

6 Reacties

  1. Trijnie:
    14 april 2017
    Hahaha.. de spelling! Ik heb het wel begrepen hoor. En toch...ik zag sowieso nog eentje..oeps. Maar het is je vergeven hoor. Je had het druk druk met al dat analyseren. Dusss. Rust lekker uit en morgen weer een vruchtbare dag.
  2. Trijnie:
    14 april 2017
    En lekker dat je via Skype bij kunt kletsen/praten met pa, ma en vriendinnen. Heb je niet het gevoel dat je daar "buiten" alles staat , wat hier in Nederland gebeurd?
  3. Ingrid:
    14 april 2017
    Hoi Sophie, maak je maar geen zorgen over de spelfouten: die haal je er later gewoon weer uit. Je dagen zijn zo vol, het is al goed dat je het schrijven zo lang vol houdt. Je vader schrijft heel veel en maakt ook wel eens een foutje als hij haast heeft of moe is. Ik vond het dubbelzijdige glas wel grappig. :-) En je bent natuurlijk de hele dag in het Engels bezig, dan wordt dat Nederlands ook een beetje onbelangrijk....
    Leuk dat je telkens je kommetje eten fotografeert. Krijg er honger van. Wat goed dat er zoveel variatie in eten is voor al die studenten. En wat bijzonder dat je zoveel vers fruit kunt kopen terwijl jullie toch behoorlijk noordelijk zitten. Geniet er maar van.
    Wat een berg werk zeg, dat analyseren van de geluidsopnames. Leuk dat jullie de studenten daar zoveel bij kunnen brengen over het doen van onderzoek. Dat is pas echte uitwisseling! Het is wel heel intensief, maar wel een mooie ervaring denk ik.
    Geniet ervan. Groeten van Ingrid
  4. Gerard:
    14 april 2017
    Schrijffouten maken je verhaal niet minder leesbaar. Ik laat Trijnie altijd de eindredactie van mijn verslagen doen. En ik begrijp best dat je met boorden borden bedoeld. Of is bedoeld met een t of dt aan het eind. Wat maakt het uit, je begrijpt wat ik bedoel. En schamen hoeft absoluut niet.
  5. Rhiana Morris:
    14 april 2017
    De spelling nemen we je niet kwalijk, je bent volop engels aan het praten daar dus don't worry hihi, ik lees er sowieso overheen!
  6. Rhiana Morris:
    14 april 2017
    P.s. door jouw uitgebreidde omschrijving over de Chinese gerechten heb ik steeds meer trek gekregen in Chinees en ik kan het nu veel meer waarderen! Het water loopt me elke keer in de mond als ik je blogs lees, en je kent me - ik ben een moeilijke eter!